علی فراهانی؛ علی طویلی؛ حسین ارزانی؛ حسین آذرنیوند؛ علی اشرف جعفری
دوره 30، شماره 2 ، شهریور 1402، ، صفحه 214-229
چکیده
سابقه و هدف بهبود جوانه‌زنی و استقرار گیاهان در مواجهه با خشکی از جمله امور مهم و مؤثر در موفقیت عملیات بیولوژیک اصلاح مراتع است. لازمه این کار بررسی تغییرات صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک گونه‌های مرتعی تحت تأثیر پیش‌تیمارهای مختلف در شرایط آزمایشگاهی، گلخانه‌ای و عرصه‌ای است تا بر مبنای آن بتوان نسبت به انتخاب گونه‌های نخبه ...
بیشتر
سابقه و هدف بهبود جوانه‌زنی و استقرار گیاهان در مواجهه با خشکی از جمله امور مهم و مؤثر در موفقیت عملیات بیولوژیک اصلاح مراتع است. لازمه این کار بررسی تغییرات صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک گونه‌های مرتعی تحت تأثیر پیش‌تیمارهای مختلف در شرایط آزمایشگاهی، گلخانه‌ای و عرصه‌ای است تا بر مبنای آن بتوان نسبت به انتخاب گونه‌های نخبه و امیدبخش تصمیم گرفت و عملیات اصلاحی را به‌نحو مطلوب ارزیابی کرد. مواد و روش‌ها در این پژوهش، تأثیر پیش‌تیمارهای مختلف بر جوانه‌زنی و استقرار گونه‌های Sanguisorba minor و Elymus hispidus تحت تنش خشکی بررسی شده است. در این رابطه، اثر تیمارهای پرایمینگ با آب مقطر، پلی‌اتیلن گلایکول، نیترات پتاسیم و نانوذرات نقره برای بهبود مشخصه‌های جوانه‌زنی و استقرار گونه‌ها در شرایط ظرفیت زراعی مطالعه شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد. برای اجرای پژوهش، تعداد 168 گلدان استفاده گردید و در هر گلدان تعداد 10 عدد بذر کشت شد. صفات اندازه‌گیری شده شامل ظهور نهال از خاک، سرعت ظهور، استقرار و زنده‌مانی، طول و وزن ریشه و ساقه، ویگوریته و میزان پرولین، کارتنوئید، قند محلول، کلروفیل کل و آنزیم‌های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز بود. پس از اتمام داده‌برداری صفات مورد مطالعه در گلخانه و اخذ نتایج به‌دست‌آمده در آزمایشگاه، آنالیز واریانس و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در نرم‌افزار SPSS و مقایسه میانگین داده‌ها با آزمون چند دامنه‌ای دانکن در سطح 5 درصد برای صفات مورد مطالعه در دو گونه انجام گرفت. نتایج نتایج بدست آمده نشان داد که تنش خشکی تفاوت معنی‌داری را بر روی خصوصیاتی از قبیل وزن خشک اندام هوایی یا طول ریشه گیاه دارد. اثرهای متقابل پرایمینگ و تنش در مورد صفات ظهور از خاک، سرعت ظهور، استقرار و زنده‌مانی و وزن خشک اندام هوایی معنی‌دار شد اما سایر صفات مورد مطالعه را نیز تحت تأثیر قرار داد. کاربرد نانوذرات نقره اثرات مثبت و یا منفی بر خصوصیات رویشی بذر و نهال رشد یافته از بذور گیاهان مورد مطالعه داشت. خصوصیاتی مانند طول ریشه گیاه تحت تیمارهای مختلف پرایمینگ در یک سطح رطوبتی مشخص تغییرات معنی‌داری را نشان ندادند. بعضی از خصوصیات دیگر ازجمله بنیه دارای تغییرات چشمگیری بودند و این میزان تغییر در سطوح مختلف رطوبتی تا حدود 20 درصد متغیر بود و اثرهای مثبت تیمار پلی‌اتیلن و اثرهای منفی غلظت بالای نانوذرات مشهود بود. در مجموع کاربرد تیمارهای پرایمینگ بذر با پلی‌اتیلن‌گلایکول و نیترات پتاسیم در گونه E. hispidus و کاربرد تیمارهای پرایمینگ بذر با پلی اتیلن‌گلایکول و نانوذرات نقره با غلظت 30 میلی‌گرم در لیتر در گونه S. minor بیشترین تأثیرات مثبت معنی‌دار در افزایش مقاومت به خشکی را داشت. همچنین کاربرد تیمارهای نانوذرات با غلظت‌های 60 و 90 میلی‌گرم در لیتر اثرات منفی را بر مشخصه‌های رویشی و فیزیولوژی هر دو گونه مورد مطالعه نشان داد. نتیجه‌گیری اعمال تنش خشکی موجب بروز اثرهای منفی در خصوصیات ساختاری گونه‌های مورد مطالعه شده و استفاده از تیمارهای هیدروپرایمینگ، نیترات پتاسیم، پلی‌اتیلن گلایکول و نانوذرات نقره (با غلظت 30 میلی‌گرم در لیتر) موجب کاهش اثرهای نامطلوب تنش گردید. دلیل این موضوع عمدتاً تغییراتی است که در فاکتورهای فیزیولوژیک مانند میزان پرولین، آنزیم‌های کاتالاز و سوپراکسیددیسموتاز اتفاق افتاده و اعمال پیش‌تیمارهای مختلف موجب بروز تغییرات مثبت در فاکتورهای مذکور و افزایش مقاومت به خشکی گونه‌ها می‌گردد. نتایج مرتبط با تأثیر پیش‌تیمارهای مختلف بر جوانه‌زنی و استقرار گونه‌های مذکور در شرایط آزمایشگاهی و عرصه‌ای نیز تأییدکننده این موضوع است.
هادی رادنژاد؛ بهزاد بهتری؛ علی اصغر نقی پور برج؛ شعله حاج آقا معمار
دوره 23، شماره 4 ، اسفند 1395، ، صفحه 760-771
چکیده
گروهی از باکتری‌ها به نام ریزوباکتری‌های محرک رشد گیاهان، که توانایی تجمع روی ریشه گیاه و خاک اطراف ریشه را دارند، محرک رشد گیاهان می‌باشند. یکی از روش‌های پرایمینگ بذر استفاده از میکروارگانیسم در تلقیح بذر می‌باشد که به بایوپرایمینگ شناخته شده است. استفاده از این میکروارگانیسم‌ها در تلقیح بذر سبب افزایش عملکرد گیاهان می‌شود؛ ...
بیشتر
گروهی از باکتری‌ها به نام ریزوباکتری‌های محرک رشد گیاهان، که توانایی تجمع روی ریشه گیاه و خاک اطراف ریشه را دارند، محرک رشد گیاهان می‌باشند. یکی از روش‌های پرایمینگ بذر استفاده از میکروارگانیسم در تلقیح بذر می‌باشد که به بایوپرایمینگ شناخته شده است. استفاده از این میکروارگانیسم‌ها در تلقیح بذر سبب افزایش عملکرد گیاهان می‌شود؛ بویژه اگر میکروارگانیسم‌ها در منطقه ریشه گیاهان استقرار یافته و با گیاه همزیست شوند. به این منظور این تحقیق جهت بررسی اثرات بایوپرایمینگ با ریزوباکترهای آزوسپریلیوم و ازتوباکتر بر مقاومت به تنش خشکی در گونه مرتعی فستوکای پا بلند در شرایط گلخانه‌ای انجام شد. چهار سطح پتانسیل اسمزی (5/0-، 1-، 5/1- و 2- مگاپاسکال) با استفاده از پلی اتیلن گلایکول با مدت زمان تیمار 2 و 4 روز روی بذر فستوکای پابلندبه عنوان تیمار پرایمینگ همراه با تلقیح با ریزوباکتری‌ها صورت گرفت. تنش خشکی بر اساس ظرفیت زراعی در چهار سطح (100 درصد ظرفیت زراعی (بدون تنش)، 75، 50 و 25 درصد ظرفیت زراعی) در دوران رشد گیاه اعمال شد. نتایج نشان داد که تیمارهای بایوپرایمینگ در صفات مورد مطالعه سبب بهبود عملکرد نسبت به شاهد و افزایش مقاومت به تنش خشکی شد. در این بررسی هر دو نوع ریزوباکترهای آزوسپریلیوم و ازتوباکتر سبب افزایش عملکرد معنی‌داری نسبت به شاهد شدند. در کل ازتوباکتر به طور نسبی عملکرد بهتری نسبت به آزوسپریلیوم نشان داد. با این وجود تیمار ازتوباکتر 2و 5/0 مگاپاسکال 2 روز در گونه فستوکای پابلندمی‌تواند بعنوان تیمارهای برتر نسبت به تیمارهای دیگر به کار رفته در این تحقیق مطرح شود.
