تحقیقات مرتع و بیابان ایران

همکاری با انجمن علمی مدیریت و کنترل مناطق بیابانی ایران

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

مطالعه کیفیت علوفه دو گونه مرتعی بومی Astragalus cyclophyllon G.Beek وHedysarum criniferum Boiss در منطقه چادگان اصفهان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری علوم مرتع، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه صنعتی اصفهان، ایران

2 استادیار دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان، ایران

چکیده

آگاهی از کیفیت علوفه گونه‌های بومی در راستای شناسایی قابلیت‌های آنها به منظور احیا و اصلاح مراتع و همچنین تعیین ظرفیت چرا و زمان مناسب چرای دام از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. به همین منظور از دو گونه مرتعی Astragalus cyclophyllon G.Beck و HedysarumcriniferumBoiss  در سه مرحله فنولوژیک (رشد رویشی، گلدهی و بذردهی) در رویشگاه طبیعی آنها نمونه‌برداری انجام شد. سپس نمونه‌های جمع‌آوری شده خشک و آسیاب شد و به منظور اندازه گیری پارامترهای کیفیت علوفه تجزیه شیمیایی شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از طرح فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با 2 تیمار در سه تکرار استفاده شد. . نتایج بیانگر تغییرات قابل ملاحظه‌ای در ترکیب شیمیایی گیاهان مورد بررسی است. همچنین اثر مرحله فنولوژیک بر کیفیت علوفه معنی‌دار بود(05/0p <). میزان پروتئین خام(CP)، هضم پذیری ماده خشک(DMD) و انرژی متابولیسمی (ME)در هر دوگونه یک روند کاهشی را با پیشرفت مراحل مختلف فنولوژی نشان داد و این موارد در گونه H.criniferumدر تمامی مراحل رشد نسبت به گونه A. cyclophyllonبیشتر بود. مقایسه نتایج این دو گونه مرتعی با شاخص‌های طبقه بندی مراتع به لحاظ کیفیت علوفه نشان داد که این دو لگوم بومی مراتع جزو "گونه‌های خیلی مطلوب" بشمار می‌روند. حفظ گونه‌های بومی به‌طور کلی در هر منطقه و خصوصاً این دو گونه که دارای پراکنش کم و ارزش غذایی بالا نسبت به یونجه (Medicago sativa) است از اهمیت زیادی برخوردار است. لذا با زراعی کردن این لگوم‌ها علاوه بر حفظ و توسعه آنها، می‌توان بخشی از علوفه مورد نیاز دام اهلی را نیز تامین کرد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Forage quality of Astragalus cyclophyllon G.Beek and Hedysarum criniferum Boiss in Chadegan region of Isfahan

نویسندگان [English]

  • Atefeh Shahbazi 1
  • hamid matin khah 2
  • Hosein Bashari 2
  • mostafa Tarkesh esfahani 2

1 Isfahan University of technology

چکیده [English]

Understanding the forage quality of native species is important to identify the valuable species for range improvement and reclamation as well as determining the appropriate grazing time and rangeland grazing capacity. In the present study, plant sampling was performed for Astragalus cyclophyllon and Hedysarum criniferum at three phenological stages (vegetative growth, flowering and seeding) in Chadegan- Isfahan. The samples collected were dried, grounded and analyzed to determine the forage quality. Data were analyzed in a factorial experiment based on a completely randomized design with two treatments and three replications. According to the results, the chemical composition and forage quality of the study species varied significantly (p < 0/05). The Crude Protein (CP), Dry Matter Digestibility (DMD) and Metabolism Energy (ME) contents in both species showed a decreasing trend with the development of phenological stages. H. criniferum had higher contents of CP, DMD and ME as compared with A. cyclophyllon in all the growth stages. Our results clearly showed that the study species could be classified as desirable species because of their high nutrition values. Conservation of the species such as these two legumes with a low distribution and high nutrition values as compared with alfalfa is critically important. Therefore, domestication of these two species is highly recommended to supply a part of forage for livestock.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Astragalus cyclophyllon
  • forage quality
  • Hedysarum criniferum
  • phenological stage
مراجع
Abarsaji, G., G. Shahi and Pasandi, M., 2007. Determination of forage quality of Hedysarum coronarium at phenological different stages. Journal of Pajouhesh & Sazandegi, 78: 51-55.
Amiri, Fazel., shariff, A. M., 2012. Comparison of nutritive values of grasses and legume species using forage quality index. Songklanakarin Journal of Science & Technology, 34(5):577-586.
AOAC, 1990. Official methods of analysis, Association of Official Analytical Chemsits.Washington, D.C Press. 1298P.
Arzani, H., Piri Sahragard, H., Torkan, J. and Saedi, K., 2010. Comparison of Phenological Stages on Forage Quality of Rangelands Species in Rangeland of Saral Kordestan, Rangeland, 4(2):160-167.
Arzani, H., Sadeghimanesh, M. R., Azarnivand, H., Asadian, G. H. and Shahriyari, E., 2008. Study of phenological stages effect values of twelve species in Hamadan rangelands. Iranian Journal of range and desert research . 15(1):42-50.
Arzani, H., S. Kaboli, H., Nikkhah, A. and Jalili, A., 2005. An introduction of the most important factors in range species for the determination of nutrient values Iran. Journal of Natural Resources, 57(4): 777-790.
Arzani, H., Motamedi (Torkan), J., Jafari, M., Farahpoor, M. and Zare Chahoki, M. A., 2013. Classification of forage quality index in highland rangelands of Taleghan, Iranian Journal of Range and Desert Reseach, 20(2); 250-271.
Ball, D. M., Collins, M., Lacefield, G. D., Martin, N. P., Mertens, D. A., Olson, K. E., Putnam, D. H.,Undersander, D. J. and Wolf, M. W., 2001. Underestanding forage quality. American Farm Bureau Federation Publication 1-01, Park Ridge. IL, 18p.
Belyea, R. L., Steevens, B., Garner, G., Whittier, J. C. and H. Sewell, 1993. Using NDF and ADF to balance diets. agricultural publication, Columbia.
MO Byoung, T. H., 2002. Anatomy of nodal region and leaves in Hedysarum and related genera. Journal of Japanese Botany,74:236-250.
George, R. and Ogden, P. H., 1993. What is an A.U.M.? Rangeland Management Specialists, School of Renewable Natural Resources, College of Agriculture, University of Arizona, 33p.
Hesamzadeh hejazi, S. M. and Ziaei Nasab, M.,2007, Cytogenetic study on some Hedysarum species available in the Natural Resources Gene Bank of Iran. Iranian Journal of Rangelands and Forests PlantBreeding and Genetic Research, 2(15):85-94.
Jalili, A. and Jamzad, Z., 1999. Red Data Book of Iran: A preliminary survey of endemic, rare and endangered plant species in Iran.Tehran: Research Institute of Forests and Rangelands (RIFR),748p.
Karen, L., 2001. Anti-quality factors in rangeland and pastureland forages. Bulletion 73, Idaho forest, Wildlife and range experiment station, University of Idaho.
MAFF (Ministry of Agriculture, Fisheris and Food), 1987; Feed evaluation unit, Technical Bulletin.
Massoumii, A. K., 2004. Astragalus in Iran. Research Institute of Forests and Rangelands, 309p.
Manafain,N., 2010. Tolerate and regrowth of four forage species Hedysarum criniferum, Astragalus effusus, Astragalus cyclophyllon and bromus tomentellus in a simulated grazing. M.Sc. Thesis in Range. Shahrekord University,142p.
Mayland, H. F., and Hankins, J. L., 2001. Mineral imblances and animal heaith: A management puzzle. In: Anti- quality factors in rangeland and pastureland forages, Bulletion 73, Idaho forest, Wildlife and range experiment station, University of Idaho, 54 – 62.
Mc Donald, P., Edwards, R. A., D Green Half, J. F. and Morgan, C. A., 1996. Animal Nutrition. 5 thired Longman. London, 607p.
Moazam, F., Mirlohi, A. and Bassiri, M., 2011, Chromosome morphology and karyotyping in rangeland species of Astragalus cyclophyllus. Journal of Rangeland, 2(5):181-190.
Mofidian, S. A, A., Ghashahi, A. and Moghadam, A., 2013, Quantitative and qualitative farage yield of cold-region Alfalfa ecotypes of Iran. Seed and Plant Improvement Journal, 29(1):729-745.
Oddy, V. H., Robards, G. E. and Low, S. G.,1983. Prediction of In vivo dry matter digestibility from the fiber nitrogen content of a feed. 395-398. In: Robards, G.E. and Packham, R. G., (Eds,) Feed Information and Animal Production, Commonwealth Agricultural Bureaux, Farnham Royal, UK:
Pinkerton, B., 2005. Forage quality. Clemson University Cooperative Extension Service. Forage fact sheet 2. Cooperative Extension Service, Clemson University. 998p.
Rashtian, A. and Mesdaghi, M., 2013. Determination of nutritive values of important range species in steppe region of central Iran (Case study: Nodoushan rangelands, Yazd province). Iranian Journal of Range and Desert Reseach, 20(2):272-284.
Rechinger, K. H., 1984. Flora Iranica. Akad. Druck- uVerlaags- Anst., Graz.157: 387- 464
Schut, A., Gherardi, S. and Wood, D., 2010. Empirical models to quantify the nutritive characteristics of annual pastures in south-west western Australia. Crop and Pasture Science. 61, 32-43.
Shadnoush, G. H., 2006. Mineral determination of some range plants for grazing sheep in semiarid areas of Chaharmahal and Bakhtiari Province. Journal of Range  and Desert Research, 13(4):285-295.
Tarnian, F., Arzani, H., Zare Chahouki, M. A. and Motamedi, J., 2011, Investigation on nutritive value of nine range species in different vegetative climate zones of Iran. Pajouhesh & Sazandegi, 101(1):2-13.
Van Soest, P. J, Robertson, J. B. and Lewis, B. A.,, 1991. Methods for dietary fiber, neutral detergent fiber, and non-starch polysaccharides in relation to animal nutrition. Journal Dairy Science, 74: 3583–3597.
Weiss, W. P., Conrad, H. R. and Pierre, N. R. St.,1992. A theoretically-based model for predicting total digestible nutrient values of forages and concentrates. Animal Feed Science and Technology .39:95–110.
Ziehr, R. D., Rea, G. L., Douglas, J. L., Spaeth, K. E., Peacock, G. L. and Muir, J. P., 2014. Ontogenesis and nutritive value of warm-season perennial bunch grasses. Tropical Grasslands-Forrajes Tropicales, 2(2): 188-196.
تحقیقات مرتع و بیابان ایران
دوره 23، شماره 4
اسفند 1395
صفحه 823-823
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار