علی‌محمد اسعدی؛ قربانعلی اسدی؛ اصغر خوشنود یزدی
دوره 21، شماره 2 ، شهریور 1393، ، صفحه 208-220
چکیده
به‌منظور تعیین کاربری بهینه و مدیریت صحیح محیط‌زیست، فرایند تعیین توان اکولوژیکی در حوزه حصارحسینی با استفاده از تکنیک GIS انجام شد. در قالب این فرایند با استفاده از روش تجزیه و تحلیل سیستمی ابتدا منابع اکولوژیکی و اقتصادی- اجتماعی منطقه شناسایی شده و نقشه پراکندگی آنها در این منطقه تهیه گردید. این نقشه‌ها بوسیله نرم‌افزار R2V رقومی ...
بیشتر
به‌منظور تعیین کاربری بهینه و مدیریت صحیح محیط‌زیست، فرایند تعیین توان اکولوژیکی در حوزه حصارحسینی با استفاده از تکنیک GIS انجام شد. در قالب این فرایند با استفاده از روش تجزیه و تحلیل سیستمی ابتدا منابع اکولوژیکی و اقتصادی- اجتماعی منطقه شناسایی شده و نقشه پراکندگی آنها در این منطقه تهیه گردید. این نقشه‌ها بوسیله نرم‌افزار R2V رقومی شده و سپس به همراه دیگر داده‌های توصیفی برای ایجاد پایگاه داده‌ها به نرم‌افزار Arc\view و Arc\Info منتقل شد. آنگاه مدل رقومی ارتفاع (DEM) با استفاده از نقشه توپوگرافی در محیط Arc\view تولید شد. بر اساس این مدل نقشه‌های شیب، ارتفاع و جهت در طبقات مورد نظر ایجاد شدند. با همپوشانی و تلفیق نقشه‌های ارتفاع، شیب، جهت، انواع خاک‌ها و پوشش گیاهی در محیط Arc\view نقشه واحدهای زیست‌محیطی به‌وجود آمد. با استفاده از مدل‌های اکولوژیک ایران در نرم‌افزار Arc\view با استفاده از زبان پرس‌و‌جو ساختاربندی شده، و توان طبیعی هر یک از واحدهای زیست‌محیطی برای کاربری‌های مختلف تعیین گردیده و نقشه‌های مربوطه نیز تهیه شدند. نتایج کلی بیانگر آن است که در این ناحیه توان درجه یک و دو برای کشت فاریاب وجود ندارد. در کل 51/54% از مساحت حوزه برای مرتعداری و 76/12% برای کشت دیم مناسب است. از کل سطح حوزه، 63/1% برای کشت آبی و 1/31% برای حفاظت تعیین کاربری گردید.
