غلامحسن رنجبر؛ فرهاد دهقانی؛ هادی پیراسته انوشه؛ محمدحسین بناکار
دوره 26، شماره 1 ، خرداد 1398، ، صفحه 62-72
چکیده
این مطالعه بهصورت دو آزمایش جداگانه در مرکز ملی تحقیقات شوری در سال 1395 انجام شد. در آزمایش اول تأثیر 12 پیشتیمار مختلف شامل غلظتهای متفاوت نیتراتپتایسم، کلریدسدیم، کلریدکلسیم و جیبرلیکاسید بههمراه شاهد بر جوانهزنی ژنوتیپ LVYUAN no.1 سالیکورنیا (Salicornia bigelovii) بهمنظور انتخاب بهترین تیمارها برای آزمایش دوم بررسی ...
بیشتر
این مطالعه بهصورت دو آزمایش جداگانه در مرکز ملی تحقیقات شوری در سال 1395 انجام شد. در آزمایش اول تأثیر 12 پیشتیمار مختلف شامل غلظتهای متفاوت نیتراتپتایسم، کلریدسدیم، کلریدکلسیم و جیبرلیکاسید بههمراه شاهد بر جوانهزنی ژنوتیپ LVYUAN no.1 سالیکورنیا (Salicornia bigelovii) بهمنظور انتخاب بهترین تیمارها برای آزمایش دوم بررسی شد. در آزمایش دوم نیز تأثیر سطوح متفاوت شوری (5/12، 25، 5/37 و 50 دسیزیمنس برمتر) و غلظتهای جیبرلیکاسید شامل 500 و 1000 میلیگرم در لیتر بر جوانهزنی این ژنوتیپ سالیکورنیا ارزیابی شد. تیمارهای شوری با استفاده از درصدهای مختلف آب خلیجفارس تهیه شد. نتایج آزمایش اول نشان داد که همه پیشتیمارها درصد جوانهزنی بذر را نسبت به تیمار شاهد افزایش دادند و بیشترین تأثیر مربوط به غلظتهای 500 و 1000 میلیگرم در لیتر جیبرلیکاسید برابر 3/142 و 1/119 درصد افزایش بود. در آزمایش دوم نیز مشخص شد که تنش شوری باعث کاهش معنیدار درصد و سرعت جوانهزنی بذر شد؛ بهطوریکه تیمارهای شوری 5/12، 25، 5/37 و 50 دسیزیمنس بر متر بهترتیب باعث کاهش 8/11، 3/40، 3/63 و 4/81 درصدی جوانهزنی بذر و کاهش 3/21، 40، 3/62 و 1/70 درصدی سرعت جوانهزنی گردید. کاربرد جیبرلیک اسید باعث افزایش آستانه تحمل به شوری سالیکورنیا در مرحله جوانهزنی شد. در شرایط بدون پیشتیمار و پیشتیمار بذر سالیکورنیا با غلظتهای 500 و 1000 میلیگرم در لیتر، آستانه تحمل به شوری بهترتیب برابر با 15/4، 31/9 و 56/6 دسیزیمنس بر متر و آستانه کاهش 50 درصد جوانهزنی برابر با 36/20، 97/35 و 39/31 دسیزیمنس بر متر برآورد شد. بهطورکلی، نتایج نشان داد که درصد و سرعت جوانهزنی بذر سالیکورنیا با استفاده از پیشتیمار جیبرلیکاسید بهنظر میرسد از طریق کاهش مواد بازدارنده رشد که منجر به خواب فیزیولوژیک بذر میشود، بهبود یافت.
علیرضا هدایتی فیروزآبادی؛ سید عبدالرضا کاظمینی؛ هادی پیرسته انوشه
دوره 24، شماره 3 ، مهر 1396، ، صفحه 685-698
چکیده
بهمنظور ارزیابی عملکرد علوفه در کشت مخلوط سورگوم (Sorghum bicolor)-کوشیا (Bassia indica)، آزمایش مزرعهای بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل تنش شوری در سه سطح 2، 7 و 14 دسیزیمنس بر متر در کرتهای اصلی و سامانه کشت در پنج سطح (سورگوم خالص، 3/2 سورگوم، 3/1 سورگوم، 2/1 سورگوم و کوشیا خالص) در کرتهای ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی عملکرد علوفه در کشت مخلوط سورگوم (Sorghum bicolor)-کوشیا (Bassia indica)، آزمایش مزرعهای بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل تنش شوری در سه سطح 2، 7 و 14 دسیزیمنس بر متر در کرتهای اصلی و سامانه کشت در پنج سطح (سورگوم خالص، 3/2 سورگوم، 3/1 سورگوم، 2/1 سورگوم و کوشیا خالص) در کرتهای فرعی بود. نتایج نشان داد که تنش شوری اگرچه رشد و عملکرد علوفه هر دو گیاه را کاهش داد، ولی کوشیا کاهش عملکرد کمتری نشان داد، بهطوریکه تأثیر شوری 7 دسیزیمنس بر متر بر ارتفاع و علوفه خشک کوشیا معنیداری نبود. همچنین، شوری 14 دسیزیمنس بر متر موجب کاهش ارتفاع، علوفه خشک و تر بهترتیب بهمیزان 1/52، 9/44 و 4/62 درصد در سورگوم و 5/15، 7/38 و 3/23 درصد در کوشیا شد. شاخص عملکرد نسبی سورگوم در این سطح شوری به میزان 9 درصد کاهش یافت، ولی بر عملکرد نسبی کوشیا تأثیری نداشت. کوشیا در همه سطوح شوری، پاسخ کمتری به کشت مخلوط نشان داد، بهطوریکه در همه تیمارها و همه صفات تفاوت معنیداری بین کشت مخلوط 3/1 و 2/1 سورگوم با کشت خالص مشاهده نشد. ازاینمنظر، سامانههای کشت مخلوط 3/1 سورگوم در همه سطوح شوری و 2/1 سورگوم در شوری 14 دسیزیمنس بر متر دارای عملکرد نسبی بالای یک بود. سورگوم تأثیرپذیری نسبت به رقابت داشت، بهطوریکه وزن تر و خشک سورگوم تنها در کشت مخلوط 3/1 سورگوم نسبت به کشت خالص کمتر نبود. کشت مخلوط 3/2 سورگوم بهویژه در شوری بالا، بشدت عامل بازدارندهای برای سورگوم بود. عملکرد نسبی سورگوم تنها در کشت مخلوط 3/2 سورگوم در شوری متوسط بالای یک بود. بر اساس نتایج بدستآمده مشخص گردید که کشت مخلوط بهینه برای هر گیاه درحالیکه تأثیر منفی معنیداری بر عملکرد علوفه نداشت، توانست باعث کاهش اثر منفی تنش شوری گردد. در شرایط شور امکان هر کشت مخلوطی وجود ندارد و رسیدن به یک نتیجه کلی برای تصمیمگیری در مورد کشت مخلوط در شرایط شور نیازمند تحقیقات بیشتری است.