غلامرضا زهتابیان؛ عنایت ا... جان فز؛ حسین محمدعسگری؛ محمدجواد نعمتالهی
دوره 17، شماره 1 ، خرداد 1389، ، صفحه 61-73
چکیده
تغییر در کیفیت آبهای زیرزمینی که معمولاً بر اثر مدیریت غلط استحصال آب زیرزمینی رخ میدهد مقدمهای بر تخریب سایر منابع چه به صورت مستقیم و چه به صورت غیرمستقیم است. این تحقیق با هدف مدلسازی تغییرات مکانی کیفیت آب زیرزمینی با استفاده از روشهای زمینآماری و معین انجام شد. عاملهای کاتیون، آنیون، یون سولفات و یون بیکربنات از کل خصوصیات ...
بیشتر
تغییر در کیفیت آبهای زیرزمینی که معمولاً بر اثر مدیریت غلط استحصال آب زیرزمینی رخ میدهد مقدمهای بر تخریب سایر منابع چه به صورت مستقیم و چه به صورت غیرمستقیم است. این تحقیق با هدف مدلسازی تغییرات مکانی کیفیت آب زیرزمینی با استفاده از روشهای زمینآماری و معین انجام شد. عاملهای کاتیون، آنیون، یون سولفات و یون بیکربنات از کل خصوصیات آب زیرزمینی انتخاب شدند. بهطوریکه، در ابتدا نرمالبودن دادهها با استفاده از روش کولوموگراف- اسمیرنوف بررسی گردید. سپس تجزیه و تحلیل واریوگرافی و واریوگرام متقابل عاملها محاسبه گردید. ارزیابی نتایج با محاسبه مجذور میانگین مربعات خطا و ضریب همبستگی بین مقادیر مشاهدهای و تخمینی انجام شد. نتایج نشان داد که روشهای زمینآماری برتری قابلملاحظهای نسبت به روشهای معین بجز در مورد عامل کاتیون داشته که روش تخمین عام بهترین روش بوده است. در عاملهای آنیون و یون سولفات کمترین میزان RMSE در روش کوکریجینگ و به میزان 1/9 و 55/2 محاسبه شده است، این عدد برای عامل یون بیکربنات در روش کریجینگ گسسته 90/0؛ اما در مورد عامل کاتیون برخلاف عاملهای دیگر روش معین تخمین عام کمترین خطا را به خود اختصاص داده است و عدد 45/12 محاسبه گردیده است. بهطوریکه استفاده از متغیر کمکی در روش کوکریجینگ دقت نتایج را بجز در عامل بیکربنات افزایش داده است.