محمد حسین هادی تواتری؛ احمد اکبری نیا؛ محمود خسروی فرد
دوره 15، شماره 3 ، آذر 1387، ، صفحه 395-402
چکیده
در آزمایشی افزایش وزن روزانه برههای نژاد شال در دوران شیرخوارگی و چرای مراتع دستکاشت بروموس- یونجه دیم، آتریپلکس و پسچرغلات مورد بررسی قرار گرفت. 61 رأس بره 105 روزه تغذیه شده با شیر مادر از مراتع و پسچرفوق بطور متوالی استفاده نمودند. افزایش وزن روزانه برهها در هر یک از مراتع محاسبه گردید. دادههای بدست آمده در قالب طرح ...
بیشتر
در آزمایشی افزایش وزن روزانه برههای نژاد شال در دوران شیرخوارگی و چرای مراتع دستکاشت بروموس- یونجه دیم، آتریپلکس و پسچرغلات مورد بررسی قرار گرفت. 61 رأس بره 105 روزه تغذیه شده با شیر مادر از مراتع و پسچرفوق بطور متوالی استفاده نمودند. افزایش وزن روزانه برهها در هر یک از مراتع محاسبه گردید. دادههای بدست آمده در قالب طرح کاملاً تصادفی و مدل فاکتوریل با عوامل جنس بره(نر یا ماده)، تیمار( نوع مرتع) و کوواریته وزن اولیه مورد تجزیه آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که عامل جنس معنیدار نبود. عامل تیمار در سطح احتمال 1% معنیدار شد. اثر متقابل جنس و تیمار و نیز کوواریته وزن برهها در دوران شیرخوارگی معنیدار نبودند(05/0< p ). بیشترین افزایش وزن مربوط به دوره شیرخوارگی (6 ± 182 گرم در روز ) و کمترین آن بهترتیب مربوط به تیمارهای آتریپلکس (10± 42 گرم در روز ) و پسچرغلات (4 ± 68 گرم در روز ) بود. نتایج آزمایش نشان داد که در شرایط منطقه، تغذیه برهها از مرتع آتریپلکس همانند مرتع بروموس – یونجه دیم و پسچرغلات می تواند نیاز آنها را در حد نگهداری تأمین نماید و به عنوان یک منبع علوفهای در تناوب چرایی در مناطق استپی مورد چرای دام قرار گیرد