سید حمید حبیبیان؛ عباسعلی سندگل
دوره 14، شماره 1 ، خرداد 1386، ، صفحه 53-67
چکیده
امروزه از بوته کاری آتریپلکس به عنوان یکی از روشهای اصلاح مراتع استفاده میشود. بسیاری از گونههای آتریپلکس در بیابانزدایی، تولید علوفه بویژه در مناطق خشک، احیاء مراتع، جلوگیری از فرسایش خاک و حفظ حیات وحش از آن استفاده میشود. تعیین تراکم مناسب بوته و تاثیر شدت و زمان هرس در کمیت علوفه تولیدی از اهمیت ویژهای برخوردار است. در ...
بیشتر
امروزه از بوته کاری آتریپلکس به عنوان یکی از روشهای اصلاح مراتع استفاده میشود. بسیاری از گونههای آتریپلکس در بیابانزدایی، تولید علوفه بویژه در مناطق خشک، احیاء مراتع، جلوگیری از فرسایش خاک و حفظ حیات وحش از آن استفاده میشود. تعیین تراکم مناسب بوته و تاثیر شدت و زمان هرس در کمیت علوفه تولیدی از اهمیت ویژهای برخوردار است. در این بررسی گونه Atriplex lentiformis دریک طرح آزمایشی اسپلیت-اسپلیت- پلات در 3 تکرار و 135 تیمارکشت شد. در این آزمایش تیمار اصلی فاصله کاشت (2/2 ،4/4 و 6/6 متر)، تیمار فرعی دوره هرس ( هرسال یکبار، هردوسال یکبار و هر سه سال یکبار) و تیمار فرعی ارتفاع هرس ( شاهد، کف بر،20،40 و 60 سانتیمتری) بود.این تحقیق در سال 1371 در قطعه زمینی به وسعت 10 هکتار در منطقه دادین ( 50 کیلومتری جنوب شرقی کازرون ) در استان فارس اجرا شد و به مدت 11 سال (1382-1371) بطول انجامید جمعا در این مدت، 9 بار هرس هر سال یکبار، 4 بار هرس هر دو سال یکبار و 3 با ر هرس هر سه سال یکبار انجام شد. قطر پوشش تاجی، ارتفاع، تولید و درصد زنده مانی بوتهها در طول سالهای اجرای طرح اندازه گیری شد. دادهها به کمک نرم افزارهای آماری، EXCEL SPSS و SAS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده، بیشترین تولید علوفه قابل استفاده مربوط به تیمارفاصله کاشت 2/2متر، ارتفاع هرس 40 سانتیمتری و مدت زمان هرس هر سال یکبار (3986 کیلو گرم ماده خشک در هکتار) و کمترین آن مربوط به تیمارفاصله کاشت 4/4متر، ارتفاع هرس کف بر و مدت زمان هرس هر سه سال یکبار (189 کیلو گرم ماده خشک در هکتار) بود. از نظر تولید علوفه قابل استفاده، بین تیمار شاهد و همچنین بین تیمار کف بر با بقیه تیمارهای ارتفاع هرس تفاوت معنی داری در سطح 5 درصد بدست آمد،ولی بین ارتفاعهای هرس 20، 40 و 60 سانتیمتری تفاوت معنی داری در همین سطح مشاهده نشد. از نظر زنده مانی بین تیمار کف بر و همچنین بین تیمار 20 سانتیمتری با بقیه تیمارهای ارتفاع هرس تفاوت معنی داری در سطح 5 درصد بدست آمد.