تحقیقات مرتع و بیابان ایران

همکاری با انجمن علمی مدیریت و کنترل مناطق بیابانی ایران

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

راهنمای نویسندگان

فرم های ضروری

داوران برگزیده

راهنمای داوران

داوران همکار

بررسی جامعه شناسی گیاهی منطقه حفاظت شده بیستون

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار پژوهشی، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

چکیده

پوشش گیاهی منطقه حفاظت شده بیستون با مساحت حدود 50000 هکتار در غرب ایران مورد مطالعه قرار گرفت. مطالعه پوشش گیاهی منطقه با روش براون-بلانکه انجام شد. به‌منظور مطالعه پوشش گیاهی 66 قطعه نمونه در  رویشگاه‌های متفاوت منطقه استقرار یافت و سپس با برنامه آنافیتو و با روش‌های   AFCو CAH مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده‌های جامعه شناختی گیاهی، وجود 10 جامعه، سه زیرجامعه و دو اجتماع گیاهی را نشان داد. جوامع گیاهی تشخیص داده شده شامل Lonicero nummulariifoliae -Aceretum cinerascentisبا زیر جامعه pistacietosum khinjuki، amygdaletosum orientalis  و vicietosum variabilisوجوامع  Trigonosciado tuberosi-Feruletum haussknechtii،Prangetum pabulariae،   Ferulago phialocarpae-Cruciatetum persicae، Pimpinello deverroidi-Astragaletum compacti، Astragaletum geminani، ، Quercetum persicae، Trifolietum scabro-pilularae، Trifolietum scabro-stellati، Trifolio scabri-Avenetum fatuae،-Avenetum ludovicianae  Trifolio scabri، Crataegetum aroniae و Amygdaletumarabicae هستند. دو اجتماع گیاهی شامل Bupleurum kurdicum community و Triticum boeoticum–Festuca ovina community می‌باشند. مهمترین عوامل اکولوژیکی مؤثر در استقرار سین‌تاگزون‌های تشخیص داده شده ارتفاع از سطح دریا، جهت شیب، میزان شیب و عوامل خاکی است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Phytosociological study of the Bisotun Protected Area

نویسنده [English]

  • Behnam Hamze

چکیده [English]

In this study, vegetation of the Bisotun Protected Area with an area of ca. 50,000 hectares in west of Iran, Kermanshah province, was studied. Samples of vegetation were collected using the Braun-Blanquet method where 66 réléves were taken from different habitats. To express the phytosociological status of the site, data were analyzed by employing Analyse Factorielle des Correspondence (AFC) and Classification Ascendante Hiérarchique (CAH) methods using Anaphyto software. The results of phytosociological data analysis showed that there were 10 associations, three sub- associations and two communities in the area as follows: Lonicero nummulariifoliae-Aceretum cinerascentis (pistacietosum khinjuki, vicietosum variabilis, amygdaletosum orientalis), Trigonosciadio tuberosi-Feruletum haussknechtii, Prangetum pabulariae, Ferulago phialocarpae-Cruciatetum persicae, Pimpinello deverroidi-Astragaletum compacti, Astragaletum geminani, Quercetum persicae, Trifolietum scabro-pilularae, Trifolietum scabro-stdellati, Trifolio scabri-Avenetum fatuae, Trifolio scabri-Avenetum ludovicianae, Crataegetum aroniae, Amygdaletum arabicae, Bupleurum kurdicum community and Triticum boeoticum–Festuca ovina community. The establishment of the syntaxa is affected by altitude, exposure, slopes, and edaphic factors.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Braun-Blanquet
  • Bisotun
  • Kermanshah
  • syntaxa
  • Iran
  • Zagros
مراجع
Assadi, M., Maassoumi, A. A., Khatamsaz, M., Mozaffarian, V., 2003. Flora of Iran. Research Institute of Forests & Rangelands, Tehran.
Asri, Y., Mehrnia, M., 2001. Plant communities of the central part of the White Mountains Protected Area. Iranian Journal of Natural Resources, 54 (4): 423-443.
Atri, M. and  Jafari, E.,1999. Ecology and Phytosociological study of vegetation of NE of Yasuj (Final report). Research center of natural resources and Livestock Affairs of Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad, no. 215.
Atri, M. and Safikhani, K.,1999. Phytosociological study of vegetation of Hamadan province, (Final report). Research center of natural resources and Livestock Affairs of Hamadan.
Barkman, J. J. Moravec, J. and Rauschert, S., 1986. Code of Phytosociological nomenclature. Vegetatio, 67: 145-195.
Basiri, R., 2010. Phytosociological Study in Quercus libani Oliv.’s Site by analyzing environmental factors in West Azerbaijan, Iran. Journal of Applied Sciences, 10: 1667-1683.
Braine, J. P., 1995. A software for data–processing in phytosociology, anaphyto. Labratorie de systematique & Ecologie Vegetales. University Orsay, Paris.
Braun–Balanquet, J., 1932. Plant sociology, The study of plant communities. Mcgraw hill Book Company, Inc., New York.
Cain, S. A. and Castro, M., 1959. Manaul of Vegetation analysis. Harper and Bros. Publishers, New York.
Davis, P. H., 1988. Flora of Turkey and East Aegean Island. Edinburgh university press. Edinburgh.
Emami, S. A. and Aghazari, F., 2011. Iranian Endemic Phanerogams. Tehran University of Medical Sciences.
Gigante, D. and Venanzoni, R., 2007. Some remarks about the annual sub-nitrophilous vegetation of Thero-Bromtalia in Umbria (central Italy). Lazaroa , 28: 15-34.
Hamzeh’ee, B. 2001. Application of Anaphyto software in phytosociology data analysis (A case study: eroded terraces of the Queshm Island). Research Institute of Forest and Rangelands no. 237
Hamzeh’ee, B., 2004. Final report of Phytosociologica study of Bisotun Protected Area. Research Institute of Forest and Rangelands,No 215p.
Hamzeh'ee, B., Khanhasani, M., Khodakarami, Y. and Nemati Peykani, M., 2008. Floristic and phytosociological study of Chaharzebar forests in Kermanshah. Iranian Journal of Forest and Poplar Research 16 (2): 211-229.
Jalili, A. and Jamzad, Z., 1999. Red data book of Iran, a preliminary survey of endemic, rare and endangered plant species in Iran. Research Institute of Forest and Rangelands, No215.
Khanhasani & Atri, 2000. Phytosociological study of Darbadam forest. Management of Zagros Forest (Darbadam forest of Kermanshah). Institute of Forests and Rangelands, publication no. 47: 125-170,
Maassoumi, A. A., 1986. The genus Astragalus in Iran, Vol. 1: Annuals. Research Institute of Forests and Rangelands no. 47.
Maassoumi, A. A., 1989. The genus Astragalus in Iran, Vol. 2: Perennials. Research Institute of Forests and Rangelands No.44-68.
Maassoumi, A. A., 1995. The genus Astragalus in Iran, Vol. 3: Perennials. Research Institute of Forests and Rangelands, No 133
Maassoumi, A. A., 2000. The genus Astragalus in Iran, vol. 4: Perennials. Research Institute of Forests and Rangelands, No. 228.
Maassoumi, A. A., 2003. Papilionaceae (Astragalus I), Flora of Iran Vol. 43. Research Institute of Forest and Rangelands of Iran.
Mobayyen, S. and Djavanshir, K., 1971. Yasooj Forests, Publication of Forestry Faculty, Species assemblages and indicator species: Tehran University, 24p.
Mohajer Shojaee, M. H., 1985. Resource evaluation and land capability map of Bakhtaran. Soil and water Research Institute.Ministry of Jihad-e  Agriculture.
Mueller - Dombois, D. & Ellenberg, H., 1974. Aims and  methods of vegetation ecology. John  Wiley & Sons Inc., New York.
Quézel, P., 1973. Contribution a l’etude Phytosociologique du Massif du Taurus. Phytocoenologia 1: 131-222.
Raunkier, C., 1934. The life form of plants and statistical plant geography. Oxford. Clarendon press.
Rechinger, K. H., 2003. Flora Iranica Lfg. nos: 1-172, Akademische Druck – U. Verlags Ustria . Graz.
Tel, A.Z., Tatli, A., Varol, Ӧ., 2010. Phytosociological structure of Nemrut Mountain (Adıyaman/Turkey). Turkish Journal of  Botany,  34: 417-434.
Townsend, C. C. and Guest, E., 1985. Flora of Iraq. 9 Vols .Baghdad.
Tregubov, V., Mobayen, S., 1970. Guide pour la carte de la ve´ ge´ tation naturelle de l’ Iran. 1:2500000. Bull 14 (Project UNDP/FAO IRA 7).
Zohary, M., 1963. On the Geobotanical structure of Iran. Bull. Res. Counc. Of Israel. Supplement to V. IID.
Zohary, M., 1973. Geobotanical foundations of the Middle east. 2 vols Stuttgart.
تحقیقات مرتع و بیابان ایران
دوره 23، شماره 4
اسفند 1395
صفحه 876-892
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار