نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان هرمزگان
2 استادیار پژوهش، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
چکیده
گونههای پهنبرگ گراموز (lippii Helianthemum) و هرش (Taverniera cuneifolia) از گونههای مهم مرتعی استان هرمزگان هستند. به منظور بررسی استقرار این گونهها، این بررسی در ایستگاه آبخیزداری و منابع طبیعی حوزه معرف و زوجی دهگین (استان هرمزگان) در حدود جغرافیایی "29 '12 °57 طول شرقی و "6 '46 °27 عرض شمالی از سال 1393 به مدت سه سال انجام شد. سه روش بذرکاری در فارو، بذرکاری در پیتینگ و بذرکاری در هلالیهای آبگیر در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در نرمافزار SAS مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین سامانههای آزمایشی، گونهها گیاهی مورد استفاده و همچنین اثر متقابل سامانه و گونه تفاوت معنیدار آماری وجود دارد. گونههای گیاهی گراموز و هرش در سطح پنج درصد، سامانههای آبخیزداری هلالی آبگیر، پیتینگ و کنتور فارو در سطح یک درصد و همچنین اثر متقابل سامانه و گونه تفاوت معنیدار آماری در سطح یک درصد نشان دادند. بیشترین درصد استقرار گونهها در سامانه هلالی آبگیر با 1/27 درصد و کمترین آن مربوط به سامانه پیتینگ با 2/3 درصد بود. بررسی اثر متقابل سامانه و گونه در میزان استقرار گونههای هرش و گراموز در سامانههای مختلف نشان داد که بیشترین درصد استقرار مربوط به گونه هرش با 2/31 درصد در سامانه هلالی آبگیر بود و بعد از آن بیشترین درصد استقرار مربوط به گونه گراموز با 9/22 درصد نیز در همین سامانه بود. کمترین استقرار مربوط به سامانه کنتور فارو با 1/2 درصد برای گونه هرش و سامانه پیتینگ با 1/2 درصد برای گونه گراموز بود.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Establishment of Helianthemum lippii and Taverniera cuneifolia in Hormozgan province
نویسندگان [English]
- Mohammad Amin Soltanipoor 1
- Rahman Asadpour 1
- Mohammad Fayaz 2
1 Hormozgan Agricultural and Natural Resources Research and Education Center
2 Assistant Professor, Rangeland Research Division, Research Institute of Forests and Rangelands, Agricultural Research Education and Extension Organization (AREEO), Tehran, Iran
چکیده [English]
Helianthemum lippii and Tavernieracuneifoliais are the most important broadleaf plants of Hormozgan province, Iran. To investigate the establishment of these species, this study was conducted at the Watershed Management and Natural Resources Station of Dehgin (Hormozgan province) from November 2014 for three years. The three methods of seeding in farrow, pitting, and crescent catchment were studied in a randomized complete block design with three replications in SAS software. The results showed that there was a statistically significant difference between experimental structures, plant species used, and also the interaction of structure and species. A statistically significant difference was recorded for Helianthemum lippii and Taverniera cuneifolia at the level of 5%, for the crescent catchment structures, pitting, and contour-furrow at the level of 1%, and also for the interaction of structure and species at the level of 1%. The highest percentage of species establishment was in the crescent catchment structure with 27.1% and the lowest was related to the pitting structure with 3.2%. Investigation of the interaction of structure and species in the rate of species establishement in different structures showed that the highest percentage of establishement was related to Taverniera cuneifolia with 31.2% in the crescent-shaped structure, after that, the highest percentage of establishment was related to Helianthemum lippii with 22.9% in the same structure. The lowest establishment was related to the contour-furrow structure with 2.1% for Taverniera cuneifolia and pitting structure with 2.1% for Helianthemum lippii. Based on the results of the present study, it is suggested that to successfully implement rangeland cultivation projects with Lippii Helianthemum and Taverniera cuneifolia in similar climates of Hormozgan province, the mentioned species should be planted in crescent-shaped structures.
کلیدواژهها [English]
- Helianthemum lippii
- Taverniera cuneifolia
- establishment
- Hormozgan province
plants in Jevengan Geno rangelands of Hormozgan Province. Hormozgan agricultural and natural resources research and education center, 85 p.