محمد بخشی تیرگانی؛ حمید رضا مرادی؛ سید حمید رضا صادقی
دوره 18، شماره 2 ، شهریور 1390، ، صفحه 269-279
چکیده
استفاده از اراضی بر حسب توانایی و استعداد آن از نکاتی است که باید در مدیریت بهینه مناطق مختلف مورد توجه قرارگیرد. از طرفی فرایند تبدیل اراضی مرتعی به دیمکاری و نحوه تأثیر آن بر پدیدهی فرسایش از معضلاتی است که باید به دقت بررسی گردد. از همینرو پژوهش حاضر بهمنظور بررسی تولید رواناب و رسوب در کرتهای آزمایشی در دو کاربری مرتع ...
بیشتر
استفاده از اراضی بر حسب توانایی و استعداد آن از نکاتی است که باید در مدیریت بهینه مناطق مختلف مورد توجه قرارگیرد. از طرفی فرایند تبدیل اراضی مرتعی به دیمکاری و نحوه تأثیر آن بر پدیدهی فرسایش از معضلاتی است که باید به دقت بررسی گردد. از همینرو پژوهش حاضر بهمنظور بررسی تولید رواناب و رسوب در کرتهای آزمایشی در دو کاربری مرتع و دیمزار با شیب 5 درصد با استفاده از بارانساز انجام شد. تحقیق حاضر در بخشی از حوزهی آبخیز تیرگان واقع در شهرستان درگز استان خراسان رضوی طی فصل تابستان 1388 اجرا گردید. آزمایشهای مذکور در دو موقعیت بالا و پایین شیب و در دو جهت شرقی و غربی در هر دو کاربری و با استفاده از شبیهسازی باران با شدت بارش 7/1 میلیمتر در دقیقه انجام گردید. آستانه رواناب در هنگام آزمایش تعیین و مقدار رواناب و رسوب در ظروف مخصوص جمعآوری و تجزیه و تحلیل گردید. نتایج این بررسی نشان داد که بهطور متوسط رواناب در کاربری مرتع 36/3 دقیقه زودتر از کاربری دیمزار شروع شده و حجم رواناب 3/2 برابر شده است. بنابراین میزان رسوب در بالادست جهت شرقی مرتع کمتر از دیمزار بوده، حال آنکه در سایر موارد تفاوت معنیداری مشاهده نشد. همچنین میزان گلآلودگی در کاربری دیمزار بطور معنیداری بیش از مرتع بود.
