محمد خسرو شاهی؛ عهدیه کالیراد؛ حمید حسینی مرندی
دوره 18، شماره 2 ، شهریور 1390، ، صفحه 336-352
چکیده
در این مقاله قلمرو بیابانهای ایران از جنبه اقلیمی و زمینشناسی مورد بررسی قرار گرفته و با یکدیگر مقایسه شدهاند. محدوده بیابانهای زمینشناسی، با عنایت به ویژگی سازندهای زمینشناسی شور و تبخیری که در ایجاد و توسعه آنها مؤثر بوده‌اند، بصورت نقشههای رقومی تعیین شده است. برای تفکیک قلمرو بیابانهای اقلیمی ایران، عناصری از دادههای ...
بیشتر
در این مقاله قلمرو بیابانهای ایران از جنبه اقلیمی و زمینشناسی مورد بررسی قرار گرفته و با یکدیگر مقایسه شدهاند. محدوده بیابانهای زمینشناسی، با عنایت به ویژگی سازندهای زمینشناسی شور و تبخیری که در ایجاد و توسعه آنها مؤثر بوده‌اند، بصورت نقشههای رقومی تعیین شده است. برای تفکیک قلمرو بیابانهای اقلیمی ایران، عناصری از دادههای نیواری شامل: میزان بارندگی، ضریب تغییرپذیری بارندگی، ضریب بینظمی بارش، شدت میانگین باران روزانه، میزان دما و تبخیر به تفکیک برای کلیه ایستگاههای مورد مطالعه در استانهای منتخب محاسبه گردید. پس از محاسبه کمی عناصر یادشده، لایههای مطالعاتی مورد نیاز در محیط GIS برای کلیه استانهای مورد مطالعه تهیه و رقومی گردید. با تلفیق لایههای اطلاعاتی مختلف، نواری انتقالی بوجود آمد که حد داخلی آن واجد ویژگیهای بیابان و حد خارجی آنرا مناطق غیربیابانی تشکیل داد. با تعیین سیستم مختصات کشوری و زمین مرجعی نقشه قلمرو بیابانهای زمینشناسی و اقلیمشناسی ایران تهیه و ترسیم شد. به استناد نقشههای تهیه شده 700991 کیلومترمربع از مساحت ایران را بیابانهای اقلیمشناسی و 208041 کیلومترمربع را بیابانهای زمینساختی در برمیگیرند. البته تلفیق دو نقشه نهایی بیابانهای اقلیمی و زمینساختی نشان داد که میزان همپوشانی دو لایه یادشده در تعیین مناطق بیابانی ایران به میزان 6/22 درصد است و این موضوع تفاوت توزیع مکانی بیابانهای زمینشناسی و اقلیمشناسی را نشان میدهد.
