حمید رضا میرداودی؛ وحید اعتماد؛ محمدرضا مروی مهاجر؛ قوام الدین زاهدی امیری
دوره 25، شماره 1 ، فروردین 1397، ، صفحه 116-128
چکیده
چرای دام یکی از مهمترین عوامل در فراهم نمودن شرایط محیطی برای تغییر در ترکیب گونه‌ای، ساختار و کارکردهای اکوسیستم‌ها میباشد. جنگل‌های غرب ایران نیز به عنوان یکی از اکوسیستم‌های ارزشمند از این تهدید مستثی نبوده و ضروری است جنبه‌های مختلف این پدیده در این اکوسیستم‌ها مورد مطالعه قرار گیرد. بدین منظور اطلاعات مربوط به پوشش گیاهی، ...
بیشتر
چرای دام یکی از مهمترین عوامل در فراهم نمودن شرایط محیطی برای تغییر در ترکیب گونه‌ای، ساختار و کارکردهای اکوسیستم‌ها میباشد. جنگل‌های غرب ایران نیز به عنوان یکی از اکوسیستم‌های ارزشمند از این تهدید مستثی نبوده و ضروری است جنبه‌های مختلف این پدیده در این اکوسیستم‌ها مورد مطالعه قرار گیرد. بدین منظور اطلاعات مربوط به پوشش گیاهی، خاک و سایر متغییرهای محیطی در کف جنگل دالاب در استان ایلام با استفاده از 53 قطعه نمونه (16×16 متری) به روش تصادفی در شدت‌های مختلف چرای دام برداشت شد. برای طبقه‌بندی گروه گونه‌های اکولوژیک از روش آنالیز دو طرفه گونه‌های شاخص، برای تعیین گونه‌های معرف هر کلاس از آنالیز گونه‌های شاخص و برای مشخص کردن ارتباط گروه‌های گیاهی با عوامل مختلف مورد بررسی از روش رسته‌بندی تحلیل تطبیقی متعارفیاستفاده گردید. نتایج نشان داد که چرای دام در کنار فاکتورهای توپوگرافی، خاک و نور رسیده به کف جنگل به عنوان تاثیر گذارترین عوامل بر ترکیب گیاهی شناخته شدند. چرای دام با بیان 2/11 درصد از تغییرات موجود در گونه‌های گیاهی، بیشترین تاثیر را در ایجاد تغییر در فلور کف جنگل داشت. افزایش چرای دام عمدتاً باعث افزایش فراوانی گونه‌های غیر خوشخوراک و مقاوم به چرای دام و کوبیدگی خاک و همچنین افزایش گونه‌های یکساله مانند Bromus tectorum، Picnomon acarna، Minuartia picta ، Rochelia disperma، Holesteum umbellatum، Lophocloa phloridesو Valerianellavesicaria شده است. این گونه‌ها بر اساس تراکم، حضور و منابع موجود به عنوان مهاجم شناخته شدند. از طرفی به نظر می‌رسد گسترش گونه‌های خوشخوراکی نظیر Vicia sativa،Trifolium physodes، Lens cyanea،Lathyrusinconspicaus در سایت چرای متوسط، مبین نقش چرای متعادل دام در حفظ مناسب ترکیب گونه‌های گیاهی درمراتع است.
علی جهانی؛ وحید اعتماد؛ محمد دولتی؛ نازی اوانی
دوره 18، شماره 3 ، آذر 1390، ، صفحه 463-473
چکیده
تولید نهال گیاهان بومی و غیربومی در نهالستان یکی از مواد اولیه برای جنگلکاری در مناطق خشک بشمار میرود. یکی از عوامل مؤثر و تأثیرگذار بر روی تولید نهال در نهالستان تراکم بذر و عمق کاشت میباشد که در این ارتباط مطالعات وسیعی صورت گرفته است، بنابراین در این تحقیق سعی شده است تا تأثیر این دو عامل را بر فاکتورهای رویشی گونه ...
بیشتر
تولید نهال گیاهان بومی و غیربومی در نهالستان یکی از مواد اولیه برای جنگلکاری در مناطق خشک بشمار میرود. یکی از عوامل مؤثر و تأثیرگذار بر روی تولید نهال در نهالستان تراکم بذر و عمق کاشت میباشد که در این ارتباط مطالعات وسیعی صورت گرفته است، بنابراین در این تحقیق سعی شده است تا تأثیر این دو عامل را بر فاکتورهای رویشی گونه زردتاغ بررسی نماییم. تاغکاریهای حسینآباد استان قم با مساحت 3180 هکتار، در30 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان قم قرار دارد. در این طرح اثرهای دو تیمار عمق کاشت و تراکم کاشت بر روی گونه زردتاغ (Haloxylon persicum) مورد مطالعه قرار گرفت. تیمار عمق کاشت در 4 عمق 1، 2، 3 و 4 سانتیمتر و تیمار تراکم بذر در 5 سطح 100، 200، 300، 400 و 500 عدد بذر در واحد سطح (1000 متر مربع) انتخاب شد و هر یک از تیمارها در 30 تکرار انجام شد. اولین اندازهگیریها 1 سال پس از کاشت در سال 78 از قطر یقه (میلیمتر)، ارتفاع (سانتیمتر) و درصد زندهمانی بذرها انجام گردید و نتایج ثبت شد. برداشتهای بعدی 2 سال پس از کاشت (1380)،3 سال پس از کاشت (1381)، 5 سال پس از کاشت (1383)، 7 سال پس از کاشت (1385) و 9 سال پس از کاشت (1387) انجام شد. نتایج مقادیر قطر یقه، ارتفاع و درصد زندهمانی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. با توجه به نتایج بدستآمده عمق کاشت 1 سانتیمتر مناسبترین نتایج را از نظر قطر یقه، ارتفاع و درصد زندهمانی داشت و برای جنگلکاری پیشنهاد میگردد. همچنین تراکم کاشت 200 عدد بذر در واحد سطح جهت جنگلکاری با این گونه مطلوب میباشد.
