حسن براتی؛ علی طویلی؛ حسین ارزانی؛ فرهنگ قصریانی
دوره 22، شماره 3 ، آذر 1394، ، صفحه 436-446
چکیده
میزان ذخایر کربوهیدراتهای غیرساختاری در گیاهان میزان سلامتی گیاه و توانایی رشد مجدد بعد از چرا را نشان میدهد. تحقیق حاضر با هدف اینکه شدتهای مختلف برداشت تا چه حد میتواند بر میزان ذخایر کربوهیدراتهای محلول قسمت زیرزمینی گیاهان تأثیرگذار باشد، انجام گرفت. برای انجام تحقیق از یک سایت تحقیقاتی به مساحت یک هکتار در منطقه خشکهرود ...
بیشتر
میزان ذخایر کربوهیدراتهای غیرساختاری در گیاهان میزان سلامتی گیاه و توانایی رشد مجدد بعد از چرا را نشان میدهد. تحقیق حاضر با هدف اینکه شدتهای مختلف برداشت تا چه حد میتواند بر میزان ذخایر کربوهیدراتهای محلول قسمت زیرزمینی گیاهان تأثیرگذار باشد، انجام گرفت. برای انجام تحقیق از یک سایت تحقیقاتی به مساحت یک هکتار در منطقه خشکهرود ساوه استفاده شد. گونههای مورد مطالعه شامل Stipahohenackeriana و Salsolalarcina بود. طی سالهای 1389-1386 چهار شدت برداشت شامل شاهد، 25، 50 و 75 درصد بر روی 40 پایه از هر گونه (به ازای هر تیمار 10 پایه) اعمال گردید. نمونهبرداری از پایهها در دو مرحله پاییز و بهار صورت گرفت. مقدار کربوهیدراتهای محلول نمونهها با استفاده از روش فنل- اسیدسولفوریک اندازهگیری شد. بهمنظور انجام تحقیق طرح آماری کرتهای دو بار خرد شده در زمان در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی (CRD) بهکار گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها نیز از آزمون مقایسه میانگین و گروهبندی دانکن استفاده گردید (با استفاده از نرم افزار SAS). با توجه به نتایج بدست آمده اثر گونه و فصل بر روی مقدار کربوهیدرات زیرزمینی هر دو گونه معنیدار شد. بررسی اثرات شدتهای مختلف برداشت نشان داد که تیمارهای شاهد، 25، 50 و 75 درصد بترتیب میانگینهای 75/2، 73/2، 64/2 و 51/2 را در دو گونه بخود اختصاص دادند و از نظر مقدار عددی با هم تفاوت داشتند اما اثر تیمارهای برداشت از نظر بررسی آماری معنیدار نشد. وجود رطوبت مناسب در فصل پاییز باعث رشد مجدد گونه hohenackeriana Stipa میشود که این زمان مصادف با بذردهی گونه Salsolalarcina نیز میباشد. فصل بهار نیز مصادف با آغاز رشد رویشی دو گونه میباشد. این دلایل باعث تخلیه ذخایر کربوهیدرات بخش زیرزمینی دو گونه میشود که میتواند باعث شود اثر تیمارهای برداشت بر تغییر ذخایر کربوهیدرات بخش زیرزمینی دو گونه دیده نشود.
سیدتقی میرحاجی؛ فرهنگ قصریانی؛ فرهاد آژیر
دوره 22، شماره 1 ، خرداد 1394، ، صفحه 184-193
چکیده
یکی از فاکتورهای مهم در تعیین ظرفیت چرایی، مشخص کردن حد بهرهبرداری مجاز گونهها میباشد. این بررسی جهت تعیین بهترین شدت برداشت علوفه گونههایBromustomentellus L.Festucaovina, و Stipahohenackeriana درمراتع نیمه استپی سرد کوهستانی فیروزکوه در طول سالهای 85 تا 89 به اجرا درآمد. تیمارها شامل شدتهای مختلف برداشت 25، 50 ، 75 درصد و شاهد بودند. در سال اول محدودهای ...
بیشتر
یکی از فاکتورهای مهم در تعیین ظرفیت چرایی، مشخص کردن حد بهرهبرداری مجاز گونهها میباشد. این بررسی جهت تعیین بهترین شدت برداشت علوفه گونههایBromustomentellus L.Festucaovina, و Stipahohenackeriana درمراتع نیمه استپی سرد کوهستانی فیروزکوه در طول سالهای 85 تا 89 به اجرا درآمد. تیمارها شامل شدتهای مختلف برداشت 25، 50 ، 75 درصد و شاهد بودند. در سال اول محدودهای به مساحت یک هکتار انتخاب و حصارکشی شد. از هر یک از گونههای بالا 40 پایه متوسط و هم اندازه انتخاب شده و هر یک از تیمارهای فوق بر روی 10 پایه، بدین ترتیب که پایه (10-1) تیمار شاهد، پایه (20-11) تیمار 25 درصد، پایه (30-21) تیمار 50 درصد وپایه (40-31) تیمار 75 درصد اعمال گردید. پایههای مورد مطالعه توسط تابلوها شمارهگذاری و متمایز گردیدند و برداشت بصورت دستی و توسط قیچی باغبانی صورت گرفت. ابتدا پس از وارد کردن دادهها در محیط Excel، طرح در قالب آماری کرتهای خردشده در زمان در نرمافزار SAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و میانگینها با استفاده از آزمون دانکن مقایسه شدند. نتایج نشان داد که اثرات تیمار، سال و اثر متقابل سال در تیمار در سطح یک درصد معنیدار شد. همچنین مقایسه میانگین تیمارها در سالهای مختلف نشان داد که کاهش عملکرد علوفه گونههای مورد بررسی تحت تأثیر میزان بهرهبرداری قرار داشتند. در این رابطه دو گونه B.tomentellusو S.hohenackeriana حساس به خشکسالی بوده درحالیکه گونه. F.ovina به خشکی مقاومتر بوده و بیشتر تحت تأثیر شدت بهرهبرداری قرار داشت. بعنوان مثال گونه B.tomentellus با میانگینی برابر 21/10 گرم درپایه کمترین مقدار تولید علوفه مربوط به سال 1387و بیشترین میزان آن با میانگینی برابر 21/13 گرم درپایه را به سال 88 اختصاص یافت. همچنین اثر تیمارهای برداشت شده نشان داد که تیمار 25 درصد و شاهد بر میزان تولید این گونهها تاثیری نداشته و باعث کاهش میزان تولید علوفه گونههای مورد مطالعه گردید. بعنوان مثال گونه S.hohenackeriana با میانگینی برابر با 73/11 گرم درپایه بیشترین میزان تولید مربوط به تیمار 50 درصد و کمترین میزان آن برابر با 61/10 گرم درپایه بهتیمار شاهد اختصاص یافت. بنابراین حد بهرهبرداری مجاز برای گونههای فوق حداقل50 درصد پیشنهاد میشود.
صدیقه زارع کیا؛ علی احسانی؛ نیلوفر زارع؛ تقی میرحاجی
دوره 18، شماره 3 ، آذر 1390، ، صفحه 474-485
چکیده
بررسی و مطالعه فنولوژی گیاهان مرتعی برای تنظیم برنامههای بهرهبرداری از گیاهان، تعیین زمان ورود و خروج دام، جمعآوری بذر، جلوگیری از برداشتهای بیموقع و شناخت ارزش غذایی گونههای گیاهی در مراحل مختلف فنولوژی حائز اهمیت میباشد. در این بررسی فنولوژی سه گونه مهم مرتعیAstragalus chaborasicus، Poa sinaicaو Stipa hohenackerianaبه مدت دو سال (1386 و 1387) در منطقه ...
بیشتر
بررسی و مطالعه فنولوژی گیاهان مرتعی برای تنظیم برنامههای بهرهبرداری از گیاهان، تعیین زمان ورود و خروج دام، جمعآوری بذر، جلوگیری از برداشتهای بیموقع و شناخت ارزش غذایی گونههای گیاهی در مراحل مختلف فنولوژی حائز اهمیت میباشد. در این بررسی فنولوژی سه گونه مهم مرتعیAstragalus chaborasicus، Poa sinaicaو Stipa hohenackerianaبه مدت دو سال (1386 و 1387) در منطقه خشکهرود ساوه با استفاده از روش درجه روز رشد (GDD) مورد مطالعه قرار گرفت. ثبت مراحل فنولوژی این گونهها هر هفته یکبار انجام گردید. آمار دما و بارندگی نیز از نزدیکترین ایستگاه هواشناسی (سینوپتیک ساوه) جمعآوری شد که با استفاده از آن مجموع درجه روزهای رشد مراحل فنولوژیکی محاسبه شد. نتایج بررسی نشان داد که زمان آغاز و پایان مراحل فنولوژی در دو سال مختلف با هم متفاوت است ولی حرارتهای تجمعی در دو سال مختلف برای مراحل فنولوژی با کمی اختلاف تقریباً یکسان بود. به عبارت دیگر مراحل مختلف فنولوژی نیاز دمایی تقریباً ثابتی دارند که پس از کسب دمای لازم، ظهور مراحل مشاهده میشود و در نتیجه مجموع درجه روزهای رشد (GDD) برای پیشبینی مراحل فنولوژیکی مورد استفاده قرار میگیرد.