ندا ابراهیمی محمدآبادای؛ سیدحسن کابلی؛ فرهاد رجالی؛ علی اصغر ذوالفقاری
دوره 27، شماره 2 ، شهریور 1399، ، صفحه 347-356
چکیده
تاغ Haloxylon ammodendron از گونه های است که بصورت گسترده در احیای مناطق خشک مورد توجه است. با توجه به حساسیت مرحله جوانهزنی بذور و مشکلات مناطق بیابانی، استقرار و زندهمانی گیاه وابسته به عبور از مراحل ابتدایی رویش است. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی نقش روشهای زیستی و مکانیکی پرایمینگ در بهبود خصوصیات رویشی نهال تاغ بود. کشت در دو بخش سینی ...
بیشتر
تاغ Haloxylon ammodendron از گونه های است که بصورت گسترده در احیای مناطق خشک مورد توجه است. با توجه به حساسیت مرحله جوانهزنی بذور و مشکلات مناطق بیابانی، استقرار و زندهمانی گیاه وابسته به عبور از مراحل ابتدایی رویش است. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی نقش روشهای زیستی و مکانیکی پرایمینگ در بهبود خصوصیات رویشی نهال تاغ بود. کشت در دو بخش سینی نشا و پتریدیش درقالب طرح کامل تصادفی انجام شد. باکتریهای Pseudomonas fluorescens ،Azotobacter chroococcum، Bacillus megaterium، Azospirillum lipoferum و Flavobacterium F40. تیمارهای پرایمینگ زیستی آزمایش بودند. دستگاه اولتراسونیک با طول موج 24 kHz به مدت 5 دقیقه تیمار پرایمینگ مکانیکی را اعمال نمود. پرایمینگ زیستی و مکانیکی اختلاف معنیدار (01/0>p) در طول ریشهچه، نسبت طول ریشهچه به ساقهچه، رشد گیاهچهای، وزنتر ریشهچه وساقهچه و وزن خشک ساقهچه در آزمایش پتریدیش , و سینی نشاء داشتند. تیمار اولتراسونیک سبب افزایش (33%) وزنتر ریشهچه نسبت به شاهد در سینی نشا شد. تیمار Azotobacter ، سبب افزایش معنیدار طول ریشهچه (193%)، نسبت طول ریشهچه به ساقهچه (132%)، رشد گیاهچهای (108%)، وزنتر ریشهچه (232%) وزنتر (189%) و خشک (189%) ساقهچه تاغ نسبت به شاهد در پتریدیش شد. این باکتری طول ریشهچه (16%)، نسبت طول ریشهچه به ساقهچه (60%)، وزنتر (268%) و خشک (688%) برگ و سطح برگ (172%) را نسبت به شاهد در سینی نشا افزایش داد. Flavobacterium طول ساقهچه (40/21+) را نسبت به شاهد در سینی نشا افزایش داد. باکتری Azospirillum lipoferum وزنتر (65٪) و خشک (156٪) ساقهچه این گیاه را در سینی نشا با اختلاف معنیدار افزایش داد. باکتریهای Azotobacter chroococcum، Flavobacterium وAzospirillum lipoferum برای بهبود شرایط تولید نهال تاغ قابل توصیهاند.
فرهاد فخری؛ سیدحسن کابلی؛ علی اشرف جعفری؛ پرویز بیات
دوره 26، شماره 2 ، تیر 1398، ، صفحه 388-399
چکیده
گیاه لگجی نقش مهمی در پویایی اکوسیستم مناطق خشک و نیمهخشک دارد. این گیاه مقاوم به تنشهای رطوبتی و دمایی، دارای فراوردههای مختلفی بوده و از نظر اقتصادی میتواند جایگاه مناسبی داشته باشد. توسعه کشت این گیاه مستلزم ایجاد شرایط مطلوب به منظور تولید نهال آن به روشهای ساده، کاربردی و ارزان است. این گیاه مقاوم به تنشهای رطوبتی و ...
بیشتر
گیاه لگجی نقش مهمی در پویایی اکوسیستم مناطق خشک و نیمهخشک دارد. این گیاه مقاوم به تنشهای رطوبتی و دمایی، دارای فراوردههای مختلفی بوده و از نظر اقتصادی میتواند جایگاه مناسبی داشته باشد. توسعه کشت این گیاه مستلزم ایجاد شرایط مطلوب به منظور تولید نهال آن به روشهای ساده، کاربردی و ارزان است. این گیاه مقاوم به تنشهای رطوبتی و دمایی، دارای فراوردههای مختلفی بوده و از نظر اقتصادی میتواند جایگاه مناسبی داشته باشد. توسعه کشت این گیاه مستلزم ایجاد شرایط مطلوب به منظور تولید نهال آن به روشهای ساده، کاربردی و ارزان است. یکی از مهمترین موانع در تولید انبوه نهال لگجی درصد جوانهزنی پایین بذر آن است. در این تحقیق با استفاده از روشهای علمی ارزان و ساده، بهترین راهکارها در افزایش جوانهزنی بذر بررسی گردید. به این منظور پس از جمعآوری بذر از تودههای محلی مناطق مختلف استان بوشهر، تیمارهای آمادهسازی بذر برای جوانهزنی اعمال شد. این تیمارها شامل، خراشدهی به وسیله سمباده، نیترات پتاسیم، آب گرم و اسید سولفوریک غلیظ در مقایسه با شاهد بودند. جوانهزنی بذرها در دو روش پتریدیش در انکوباتور و سینی نشاء در گلخانه انجام شد. نتایج نشان داد که درصد جوانهزنی با استفاده از تیمار نیترات پتاسیم در توده محلی طلحه و با روش سینی کشت بیشترین میزان (7/86 درصد) بود که نسبت به شاهد بیش از 41 درصد افزایش را نشان داد. حداکثر جوانهزنی در روش خراشدهی با سمباده 3/68 درصد در توده محلی کناری بود. همچنین سرعت جوانهزنی در تیمار نیترات پتاسیم در هر دو حالت سینی کشت و پتریدیش افزایش معنیداری نسبت به سایر روشها در همه تودهها داشت. ضمناً کاربرد اسید سولفوریک غلیظ و آب داغ موجب کاهش درصد و سرعت جوانهزنی در بذرها نسبت به شاهد شد. بنابراین بهترین تیمار به منظورافزایش جوانهزنی بذر لگجی استفاده از محلول نیترات پتاسیم است.
محمدجواد نعمت اللهی؛ سیدحسن کابلی؛ محمدرضا یزدانی؛ یاسر محمدی
دوره 26، شماره 1 ، خرداد 1398، ، صفحه 103-116
چکیده
فقدان کسب و کار مناسب از عوامل مؤثر بر بهرهبرداری بیش از توان از منابع طبیعی و بیابانزایی است. درآمد سرانه پایین، پسانداز کم و عدم دسترسی به اعتبارات برای مردم فقیر بهویژه برای زنان ایجاد مشکل نموده و امکان توسعه خود اشتغالی، مشاغل مولد و کسب و کارهای درآمدزا را از بین میبرد. در مناطق خشک و بیابانی در چنین شرایطی تنها مسیر معاش ...
بیشتر
فقدان کسب و کار مناسب از عوامل مؤثر بر بهرهبرداری بیش از توان از منابع طبیعی و بیابانزایی است. درآمد سرانه پایین، پسانداز کم و عدم دسترسی به اعتبارات برای مردم فقیر بهویژه برای زنان ایجاد مشکل نموده و امکان توسعه خود اشتغالی، مشاغل مولد و کسب و کارهای درآمدزا را از بین میبرد. در مناطق خشک و بیابانی در چنین شرایطی تنها مسیر معاش افزایش فشار به بومسازگان و بهرهبرداری غیراصولی است. اعتبارات خرد برای زنان فاقد درآمد یکی از راهکارهای احتمالی دستیابی به توسعه اقتصادی و اجتماعی پایدار در این مناطق مطرح شده است. هدف از انجام این مطالعه، بررسی نقش اعتبارات صندوقهای خرد اعتباری در توانمندسازی و تغییر نگرش محیط زیستی زنان روستایی است. روش تحقیق این پژوهش توصیفی-تحلیلی میباشد. نمونه آماری شامل 188 نفر از زنان روستایی عضو صندوقهای خرد اعتباری منطقه سربیشه، استان خراسان جنوبی است. برای اطمینان از روایی پرسشنامه، کمیته تحقیق سئوالات ابعاد مختلف پرسشنامه را مورد بررسی و تأیید قرار داد. سطح پایایی پرسشنامه تحقیق با استفاده از روش آلفای کرونباخ 952/0 بدست آمد. از آزمون همبستگی پیرسون، مقایسه میانگین و تحلیل واریانس یکطرفه و آزمونهای تعقیبی POST HOC و LSD در تحلیل آماری در محیط نرمافزار SPSS استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد ارتباط معنیداری بین توانمندسازی زنان روستایی و متغیرهای سن، میزان سالهای عضویت در صندوقهای خرد، سطح تحصیلات، کفایت وام، مبلغ وام، درآمد ماهیانه و نگرش محیطزیستی آنان وجود دارد و سطح توانافزایی و نگرش محیطزیستی بین زنان روستایی متفاوت میباشد. یافتههای تحقیق نشان داد که اعتبارات صندوقهای خرد به خوبی توانسته با جلب مشارکت زنان بهعنوان همیاران دائم در مدیریت و کنترل بیابان زمینه بهبود وضعیت اقتصادی – اجتماعی جوامع محلی را فراهم آورد.
حسین ارزانی؛ حمیدرضا میرداودی؛ مهدی فرحپور؛ مژگان السادات عظیمی؛ سیدحسن کابلی؛ عباسعلی سندگل؛ مرتضی اکبرزاده؛ ولی الله مظفریان
دوره 12، شماره 4 ، بهمن 1384، ، صفحه 409-436
قاسمعلی دیانتی تیلکی؛ محسن نصیری؛ سهیلا نوری؛ سیدحسن کابلی
دوره 12، شماره 3 ، آذر 1384، ، صفحه 335-349