صلاح الدین زاهدی؛ فرهنگ قصریانی؛ مینا بیات
دوره 27، شماره 4 ، دی 1399، ، صفحه 712-721
چکیده
9 اکسشن گونة مرتعی Elymus libanoticus در ایستگاه پژوهشی بهارستان سنندج به منظور بررسی قدرت استقرار و سازگاری، کشت و تکثیر و ارزیابی انجام شد. مطالعه از سال 1389 شروع و تا سال 1394 ادامه یافت. برای هر اکسشن به مقدار کافی بذر ازپایههای مختلف در سراسر استان کردستان جمعآوری و در پائیز سال 1389 در فاز تکثیر برای هر اکسشن کرتهای بزرگی به ابعاد ...
بیشتر
9 اکسشن گونة مرتعی Elymus libanoticus در ایستگاه پژوهشی بهارستان سنندج به منظور بررسی قدرت استقرار و سازگاری، کشت و تکثیر و ارزیابی انجام شد. مطالعه از سال 1389 شروع و تا سال 1394 ادامه یافت. برای هر اکسشن به مقدار کافی بذر ازپایههای مختلف در سراسر استان کردستان جمعآوری و در پائیز سال 1389 در فاز تکثیر برای هر اکسشن کرتهای بزرگی به ابعاد 5*6 مترمربع در زمین اصلی در ایستگاه پژوهشی بهارستان آماده و بذور در خطوط کشت وفاصله کشت نقاط cm50 و با عمق کشت cm3 کشت شدند. در این مرحله وجین، و سه نوبت آبیاری انجام شد. در تابستان سال90 بذرهای رسیده اکسشنهای سبز شده برداشت و اقدام به کشت مجدد بذور اکسشنهایی گردید که در مرحله اول سبز نشده بودند. در پائیز سال های 90 و 91 اکسشنهای هر گونه در قالب طرحهای آماری بلوکهای کامل تصادفی در عرصههای مرتعی بصورت دیم و عمق کاشتcm 3 کشت شدند. ابعاد کرتهای آزمایشی 2*4 مترمربع که بصورت 4 خط 4 متری با فاصله 50 سانتیمتر اجرا گردید و برای حذف اثرات حاشیهای فاصله بین کرتها 5/0 متر و فاصله بین بلوکها 2متر در نظر گرفته شد. متغیرهای اندازهگیری شده برای انتخاب و ارزیابی اکسشنها شامل: 1) درصد سبز شدن بذرها در عرصه 2) گلدهی 3) تشکیل بذر 4) ارتفاع گیاه 5) تولید 6)سطح پوشش تاجی و 7) توان رویش مجدد بودند که نتایج نشان داد بین متغیرهای اندازهگیری شده و اکسشنها در سطح احتمال (p < 0.05) اختلاف معنیدار وجود دارد. آزمون دانکن برای پارامترهای مورد اندازهگیری اکسشنهای مختلف نشان داد که اکسشن ایرانشاه، دارای بهترین و اکسشن چاخلو دارای کمترین عملکرد است. همچنین نتایج نشان میدهد که علاوه بر تفاوت قدرت ژنوتیپی اکسشنهای مختلف و مقدار بارش که در مطالعات پیشین تنها عامل محدودکنندة رشد و تکثیر ذکر شده، متغییر بودن عواملی از قبیل ارتفاع از سطح دریا، عمق خاک و جهت جغرافیائی مناطق جمع آوری بذور اکسشنهای مختلف از عوامل تاثیرگذار در استقرار و سازگاری اکسشنهای این گونة مرتعی در محل کشت بوده و بیشترین تاثیر را بر عملکرد اکسشنهای مختلف داشتهاند. لذا به نظر میرسد در تهیة بذر جهت تکثیر به منظور اصلاح مراتع، زونبندی مناطق ضروری بوده و استفاده از بذور اکسشنهای موجود در هر ناحیه برای تکثیر و کاشت در همان ناحیه ضروری است.