فرزاد احمدی؛ قدرت اله حیدری؛ امید زمانی؛ زینب جعفریان جلودار
دوره 28، شماره 4 ، دی 1400، ، صفحه 804-817
چکیده
توسعه در مرتع بدون توجه به مشارکت بهرهبرداران امکانپذیر نخواهد بود. امروزه سرمایههای اجتماعی شبکه میتواند کنترلکننده رفتار مشارکتی بهرهبرداران در حفاظت از عرصههای مرتعی و محدودههای عرفی آنها باشد. هدف از این مطالعه، تحلیل سرمایه اجتماعیِ شبکه در بین بهرهبردارانِ با سطوح مختلف مشارکتی در پروژههای ...
بیشتر
توسعه در مرتع بدون توجه به مشارکت بهرهبرداران امکانپذیر نخواهد بود. امروزه سرمایههای اجتماعی شبکه میتواند کنترلکننده رفتار مشارکتی بهرهبرداران در حفاظت از عرصههای مرتعی و محدودههای عرفی آنها باشد. هدف از این مطالعه، تحلیل سرمایه اجتماعیِ شبکه در بین بهرهبردارانِ با سطوح مختلف مشارکتی در پروژههای حفاظتی (پروژههای بیولوژیک شامل بذرکاری، کپهکاری و قرق و پروژه بیومکانیک یا بانکتبندی) محدودههای عرفی مراتع شهرستان دهگلان است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی مبتنی بر پرسش‌نامه بوده و جامعه آماری آن شامل 275 نفر از بهرهبرداران مراتعِ 10 سامان عرفی منطقه بر اساس لیست ممیزی است. انتخاب نمونه‌ها تصادفی و 160 بهرهبردار مرتعی با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شدند. برای تعیین روایی پرسش‌نامه از پانل متخصصان استفاده شد که شامل استادان و کارشناس فنّی اداره کل استان کردستان بودند. مقدار آلفای کرونباخ هم برای"اهداف مشترک مرتع‌داران با شبکههای محلّی" و "اهداف مشترک مرتع‌داران با شبکههای دولتی" بهترتیب 80/0 و 82/0 محاسبه شد. نتایج حاصل از رویکرد تقابل هلمرت نشان داد مرتع‌دارانی که در پروژههای حفاظتی مراتع مشارکت دائم داشتند، نسبت به مرتع‌دارانی که در پروژههای حفاظتی مراتع مشارکت موقت داشتند، اهداف مشترک بیشتری با شبکههای محلّی و دولتی داشتند. همچنین نتایج نشان داد مرتع‌دارانی که در پروژههای حفاظتی مراتع اصلاً مشارکت نداشتند، نسبت به مرتع‌دارانی که در پروژههای حفاظتی مراتع مشارکت داشتند اهداف مشترک کمتری با شبکههای محلّی و دولتی داشتند. نتایج نشان میدهد که استفاده از ظرفیت سرمایههای اجتماعی شبکه میتواند با تقویّت انسجام جوامع محلّی، رویکرد مشارکتی بهرهبرداران را برای اجرای پروژههای حفاظتی مرتع تغییر بدهد.
