تقی میرحاجی؛ عباسعلی سندگل؛ حسن یگانه بدرآبادی
دوره 19، شماره 3 ، آذر 1391، ، صفحه 522-534
چکیده
بررسی استقرار و زندهمانی10 اکسشن از گونه مرتعی .Elytrigia libanoticus L، برای انتخاب سازگارترین آنها در ایستگاه تحقیقات مراتع همند آبسرد با خاک نیمهسنگین که در70 کیلومتری شرق تهران واقع شده انجام شد. آزمایش از سال 1382 شروع و تا سال 1385 ادامه یافت. 25 پایه از هر اکسشن روی خطوط 13 متری با فاصله 50 سانتیمتر کشت شدند. فاصله خطوط از یکدیگر 75/0 متر ...
بیشتر
بررسی استقرار و زندهمانی10 اکسشن از گونه مرتعی .Elytrigia libanoticus L، برای انتخاب سازگارترین آنها در ایستگاه تحقیقات مراتع همند آبسرد با خاک نیمهسنگین که در70 کیلومتری شرق تهران واقع شده انجام شد. آزمایش از سال 1382 شروع و تا سال 1385 ادامه یافت. 25 پایه از هر اکسشن روی خطوط 13 متری با فاصله 50 سانتیمتر کشت شدند. فاصله خطوط از یکدیگر 75/0 متر بود. شادابی و زندهمانی همراه با برآورد تولید بذر و علوفه و سایر فاکتورهای رشد، سال به سال اندازهگیری شد. هدف این بررسی تعیین زندهمانی و استقرار اکسشنهای گونه فوق و انتخاب بهترین آنها میباشد. ابتدا دادههای بدستآمده در سالهای مختلف را در محیط Excel وارد نموده و بعد با استفاده از نرمافزار Irirstat آنالیز شدند. سپس با استفاده از روش AMMI اثرات متقابل اکسشنها و محیط و اثرهای جمعپذیری دادهها در سالهای مختلف در قالب طرح بلوک کامل تصادفی محاسبه شدند. مقایسه میانگینهای زندهمانی با آزمون دانکن در سطح 5% انجام شد. نتایج نشان داد که در کلیه سالهای بررسی(1385- 1382) بین اکسشنها از نظر زندهمانی و استقرار اختلاف معنیدار در سطح 1% وجود داشت. اکسشن 4 (10627) با بیشترین زندهمانی و اکسشنهای 1، 5 و 10 (10624، 10628 و 10633) با کمترین زندهمانی بهترتیب قویترین و ضعیفترین اکسشن شناخته شدند.
مژگانسادات عظیمی؛ مریم بخشنده سوادرودباری؛ عباسعلی سندگل؛ مرتضی اکبرزاده؛ فرهنگ قصریانی؛ فرهنگ جعفری
دوره 19، شماره 2 ، شهریور 1391، ، صفحه 321-332
چکیده
در مدیریت مراتع زمان مناسب بهره برداری بر اساس مراحل زندگی گیاهان تعیین میشود. این تحقیق بهمنظور بررسی مراحل زندگی (فنولوژی) گونه Stipa hohenackeriana که از گونههای کلید مناطق استپی میباشد در سه سایت تحقیقاتی رودشور، حسنآباد و خجیر به انجام رسید. این تحقیق در سه دورة رویش به مدت سه سال انجام شد. تعداد بیست پایه از گونه مذکور انتخاب و ...
بیشتر
در مدیریت مراتع زمان مناسب بهره برداری بر اساس مراحل زندگی گیاهان تعیین میشود. این تحقیق بهمنظور بررسی مراحل زندگی (فنولوژی) گونه Stipa hohenackeriana که از گونههای کلید مناطق استپی میباشد در سه سایت تحقیقاتی رودشور، حسنآباد و خجیر به انجام رسید. این تحقیق در سه دورة رویش به مدت سه سال انجام شد. تعداد بیست پایه از گونه مذکور انتخاب و از دهه دوم اسفند سال 1384 بطور مرتب مورد بازدید قرار گرفت. مراحل فنولوژیکی مورد بررسی عبارت بودند از مرحله رویشی، گلدهی، بذردهی و خواب دائم زمستانه. دادههای جمع آوری شده با استفاده از آمار اقلیمی (دما و بارندگی) تفسیر و برای هر مرحله، حرارت تجمعی لازم یا مجموع درجه روزهای رشد (Growing Degree Days) محاسبه شد. نتایج نشان داد که زمان شروع و خاتمه رویش در سالهای مختلف متفاوت بوده و این تغییرات تابع شرایط اقلیمی بهویژه درجه حرارت هوا و رطوبت خاک میباشد. St.ho در سالهای خنک و مرطوب دارای دورة رویشی طولانیتر از سالهای گرم و خشک بود. اما حرارتهای تجمعی مورد نیاز کلیه مراحل فنولوژی در سالهای مختلف تقریباً یکسان محاسبه شد. در این تحقیق مشخص گردید که رشد گیاه تابعی از مجموع دماهای روز- رشد و بارندگی تجمعی در طول فصل رویش میباشد. همچنین نتایج آنالیز واریانس نشان داد که اختلاف ارتفاع گیاه در سایتهای مختلف و همچنین در سالهای متفاوت از لحاظ آماری معنی دار میباشد (P< 0.05) .
تقی میرحاجی؛ عباسعلی سندگل؛ محمدحسن قاسمی؛ سهیلا نوری
دوره 17، شماره 3 ، آبان 1389، ، صفحه 362-376
چکیده
فنولوژی چهار گونه مرتعی Stipa bromoides, Elymus transhyrcanus, Elytrigia libanotica,وStipa capillata در ایستگاه تحقیقات مراتع همند آبسرد و در 70 کیلومتری شرق تهران بهمدت پنجسال از سال 82 تا 86 مورد بررسی قرار گرفت. از هر گونه تعداد 20 پایه انتخاب و در فصل رویش هر هفته یکبار و در فصل غیرفعال هر 15 روز یکبار، از چهار مرحله فنولوژی مهم شامل: شروع رویش و رشد رویشی، گلدهی، ...
بیشتر
فنولوژی چهار گونه مرتعی Stipa bromoides, Elymus transhyrcanus, Elytrigia libanotica,وStipa capillata در ایستگاه تحقیقات مراتع همند آبسرد و در 70 کیلومتری شرق تهران بهمدت پنجسال از سال 82 تا 86 مورد بررسی قرار گرفت. از هر گونه تعداد 20 پایه انتخاب و در فصل رویش هر هفته یکبار و در فصل غیرفعال هر 15 روز یکبار، از چهار مرحله فنولوژی مهم شامل: شروع رویش و رشد رویشی، گلدهی، شیریشدن و بلوغ بذر و رشد مجدد پائیزه یادداشتبرداری انجام گرفت. دادههای مربوط به فنولوژی در پنج سال جمعآوری و با استفاده از آمار اقلیمی(دما و بارندگی) تفسیر و برای هر مرحله، حرارت تجمعی لازم یا مجموع درجه روزهای رشد (Growth Degree Days) محاسبه شد. هدف از بررسی، شناخت و معرفی پدیدههای مهم فنولوژی جهت استفاده در مدیریت چرای دام و مدیریت مزرعه براساس تاریخ وقوع مراحل فنولوژی و مجموع درجه حرارت روزهای رشد میباشد. نتایج نشان داد که زمان شروع و خاتمه رویش در سالهای مختلف متفاوت بوده و این تغییرات تابع درجه حرارت میباشد. بهطوریکه کلیه گونههای مورد مطالعه در سالهای خنک دارای دوره فنولوژی طولانیتر از سالهای گرم و خشک بودند. اما حرارتهای تجمعی مورد نیاز کلیه مراحل فنولوژی گونهها در سالهای مختلف تقریبا" یکسان محاسبه شده و دارای اندکی تفاوت هستند. مثلا" گونه Elytrigia libanotica در سالهای 82، 83، 84، 85 و 86 بهترتیب برابر 3/833، 8/830، 0/834، 0/832 و 3/846 درجه روز رشد (GDD) برای مرحله رشد علفی و 1/1342، 8/1342، 0/1355، 8/1344 و 3/1346 درجه روز رشد (GDD) برای مرحله گلدهی، نیاز داشت. بهعبارت دیگر، گیاه فوق مجموع درجه روزهای رشد فوق را نیاز دارد تا بتواند وارد مرحله شیریشدن بذر شود. شروع رویش با توجه به نوع گونه و شرایط جوی در سالهای مختلف بررسی متفاوت بوده و معمولا" از نیمه دوم اسفند تا اوایل فروردین متغیر بود. رشد فعال آنها تا اوایل مرداد ادامه داشت، از آن پس رشد آنها متوقف شد و در پائیز در ترسالی، گونهها رشد مجدد پائیزه داشتند.
حمیدرضا میرداودی؛ عباسعلی سندگل
دوره 16، شماره 2 ، شهریور 1388، ، صفحه 190-199
چکیده
در این بررسی، ارجحیت چرای دام بر روی گونههای مهم مورد استفاده دام در مراتع روستای انجدان طی مدت 2 سال (85-1384) مطالعه شد. برای تعیین ارزش رجحانی از روش زمانسنجی در طی ماههای چرای دام استفاده شد و فاکتورهای مؤثر در ارزش رجحانی شامل خصوصیات مرفولوژیکی، فنولوژیکی و شیمیایی(کربوهیدراتها، همیسلولز، پروتئین و ...) گونهها مورد بررسی ...
بیشتر
در این بررسی، ارجحیت چرای دام بر روی گونههای مهم مورد استفاده دام در مراتع روستای انجدان طی مدت 2 سال (85-1384) مطالعه شد. برای تعیین ارزش رجحانی از روش زمانسنجی در طی ماههای چرای دام استفاده شد و فاکتورهای مؤثر در ارزش رجحانی شامل خصوصیات مرفولوژیکی، فنولوژیکی و شیمیایی(کربوهیدراتها، همیسلولز، پروتئین و ...) گونهها مورد بررسی قرار گرفت. مقایسه دادههای روش زمانسنجی و ویژگیهای ظاهری گیاهان و کیفیت علوفه نشان داد که گیاهان خوشخوراکی نظیر Br.tomentellus،As.glomerata ، Bu.cf.koelzii و گراسهای یکساله در اوایل فصل چرا به شدت مورد استفاده دامها قرار گرفته و در طول دوره چرای دام، گونههای Ar.aucheri, Br.tomentellus ، Bu. cf.koelzii و As.glomerata بهترتیب با 74، 43، 59 و 56 درصد میزان بهرهبرداری، مورد استفاده دامها قرارگرفتند. تجزیه و تحلیل دادههای حاصل از آزمایشهای کیفیت علوفه نشان داد که میزان همبستگی مثبت رطوبت، پروتئین و قندهای محلول بهترتیب برابر 74، 51 و 34 درصد بهرهبرداری، بیشتر از سایر متغیرها میباشد. بررسی معادله رگرسیون نیز نشان داد که میزان رطوبت، پروتئین و قند محلول هر یک به تنهایی بهترتیب 56، 21 و10 درصد در مدل مزبور سهم دارند.
میرطاهر قائمی؛ عباسعلی سندگل
دوره 15، شماره 1 ، خرداد 1387، ، صفحه 13-25
چکیده
به منظور بررسی تأثیر قرق در اصلاح مراتع منطقه سلماس، ایستگاه گله دام با تیپ مرتعیFestuca - Bromus انتخاب گردید. در این بررسی، تغییرات تولید، پوشش تاجی کل، پوشش تاجی گونههای کلاس III, II, I و وضعیت و گرایش در سالهای مختلف بررسی گردید. برای تعیین وضعیت از روش چهارفاکتوری، گرایش مرتع از ترازوی گرایش و تولید مرتع از روش قطع و توزیناستفاده شد. ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر قرق در اصلاح مراتع منطقه سلماس، ایستگاه گله دام با تیپ مرتعیFestuca - Bromus انتخاب گردید. در این بررسی، تغییرات تولید، پوشش تاجی کل، پوشش تاجی گونههای کلاس III, II, I و وضعیت و گرایش در سالهای مختلف بررسی گردید. برای تعیین وضعیت از روش چهارفاکتوری، گرایش مرتع از ترازوی گرایش و تولید مرتع از روش قطع و توزیناستفاده شد. نتایج نشان داد که وضعیت مرتع از حالت فقیر به خوب، گرایش از حالت منفی به حالت مثبت رسیده و درصد پوشش تاجی کل و تولید به صورت قابل توجهی افزایش یافت. افزایش گونههای کلاس I, کلاس II و کاهش گونه های کلاس III نشان دهنده اثرات مثبت پنج سال قرق در منطقه مورد مطالعه بود. اختلاف آماری پارامترهای مورد مطالعه بسیار معنیدار بود. هر چند مدت پنج سال، مدت زمان مناسبی برای اصلاح مراتع منطقه به نظر میرسد، اما با توجه به بارندگی بسیار مناسب این دوره، برای نتیجهگیری مطمئنتر ادامه بررسیها توصیه می شود.
سید حمید حبیبیان؛ عباسعلی سندگل
دوره 14، شماره 1 ، خرداد 1386، ، صفحه 53-67
چکیده
امروزه از بوته کاری آتریپلکس به عنوان یکی از روشهای اصلاح مراتع استفاده میشود. بسیاری از گونههای آتریپلکس در بیابانزدایی، تولید علوفه بویژه در مناطق خشک، احیاء مراتع، جلوگیری از فرسایش خاک و حفظ حیات وحش از آن استفاده میشود. تعیین تراکم مناسب بوته و تاثیر شدت و زمان هرس در کمیت علوفه تولیدی از اهمیت ویژهای برخوردار است. در ...
بیشتر
امروزه از بوته کاری آتریپلکس به عنوان یکی از روشهای اصلاح مراتع استفاده میشود. بسیاری از گونههای آتریپلکس در بیابانزدایی، تولید علوفه بویژه در مناطق خشک، احیاء مراتع، جلوگیری از فرسایش خاک و حفظ حیات وحش از آن استفاده میشود. تعیین تراکم مناسب بوته و تاثیر شدت و زمان هرس در کمیت علوفه تولیدی از اهمیت ویژهای برخوردار است. در این بررسی گونه Atriplex lentiformis دریک طرح آزمایشی اسپلیت-اسپلیت- پلات در 3 تکرار و 135 تیمارکشت شد. در این آزمایش تیمار اصلی فاصله کاشت (2/2 ،4/4 و 6/6 متر)، تیمار فرعی دوره هرس ( هرسال یکبار، هردوسال یکبار و هر سه سال یکبار) و تیمار فرعی ارتفاع هرس ( شاهد، کف بر،20،40 و 60 سانتیمتری) بود.این تحقیق در سال 1371 در قطعه زمینی به وسعت 10 هکتار در منطقه دادین ( 50 کیلومتری جنوب شرقی کازرون ) در استان فارس اجرا شد و به مدت 11 سال (1382-1371) بطول انجامید جمعا در این مدت، 9 بار هرس هر سال یکبار، 4 بار هرس هر دو سال یکبار و 3 با ر هرس هر سه سال یکبار انجام شد. قطر پوشش تاجی، ارتفاع، تولید و درصد زنده مانی بوتهها در طول سالهای اجرای طرح اندازه گیری شد. دادهها به کمک نرم افزارهای آماری، EXCEL SPSS و SAS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده، بیشترین تولید علوفه قابل استفاده مربوط به تیمارفاصله کاشت 2/2متر، ارتفاع هرس 40 سانتیمتری و مدت زمان هرس هر سال یکبار (3986 کیلو گرم ماده خشک در هکتار) و کمترین آن مربوط به تیمارفاصله کاشت 4/4متر، ارتفاع هرس کف بر و مدت زمان هرس هر سه سال یکبار (189 کیلو گرم ماده خشک در هکتار) بود. از نظر تولید علوفه قابل استفاده، بین تیمار شاهد و همچنین بین تیمار کف بر با بقیه تیمارهای ارتفاع هرس تفاوت معنی داری در سطح 5 درصد بدست آمد،ولی بین ارتفاعهای هرس 20، 40 و 60 سانتیمتری تفاوت معنی داری در همین سطح مشاهده نشد. از نظر زنده مانی بین تیمار کف بر و همچنین بین تیمار 20 سانتیمتری با بقیه تیمارهای ارتفاع هرس تفاوت معنی داری در سطح 5 درصد بدست آمد.
احمد احمدی؛ عباسعلی سندگل
دوره 14، شماره 1 ، خرداد 1386، ، صفحه 80-87
چکیده
مناطق کوهستانی به عنوان مهمترین منبع تولید علوفه دام، آب، انرژی،تنوع بیولوژیکی، مواد معدنی، تولیدات جنگلی و کشاورزی و تفرج هستند، اکوسیستم های کوهستانی به سرعت در حال تغییر بوده و به فرسایش تشدید شونده،لغزشها و کاهش تنوع زیستی حساس می باشند، اکوسیستم های کوهستانی برای بقای اکوسیستم های دنیا ضروری هستند. در استان آذربایجان غربی ...
بیشتر
مناطق کوهستانی به عنوان مهمترین منبع تولید علوفه دام، آب، انرژی،تنوع بیولوژیکی، مواد معدنی، تولیدات جنگلی و کشاورزی و تفرج هستند، اکوسیستم های کوهستانی به سرعت در حال تغییر بوده و به فرسایش تشدید شونده،لغزشها و کاهش تنوع زیستی حساس می باشند، اکوسیستم های کوهستانی برای بقای اکوسیستم های دنیا ضروری هستند. در استان آذربایجان غربی دام موجود در مرتع بیش از دو برابر ظرفیت مراتع می باشد. امروزه با در نظر گرفتن فرسایش ژنتیکی وسیر قهقرایی پوشش گیاهی بررسی اثر چرای متعادل بر بهبود مرتع و تولید دامی امری ضروری و پر اهمیت است. برای بررسی تولیدات دامی دامهای چرا داده شده در قطعة تعادل دام و مرتع و تعدادی از دامهایی که به صورت سنتی چرا می نمودند ، قبل از ورود به مرتع و بعد از دورة چرا توزین گردیدند. در این مطالعه تیپ گیاهی Festuca ovina -Bromus tomentellus با وضعیت متوسط ،گرایش منفی و ظرفیت 7/0 واحد دامی در یک دورة بهره برداری 90 روزه انتخاب واز سال 1378تا سال 1382 با توجه به ظرفیت و آمادگی مرتع مورد چرای متعادل قرار گرفت.نتایج نشان داد که وضعیت مراتع از متوسط به خوب رسیده و ظرفیت مراتع از 3/1 واحد دامی در ماه به 7/2 واحد دامی در ماه افزایش پیدا نموده است. میانگین پوشش گیاهی و درصد حفاظت خاک از 24 و 54 درصد در سال 1379 به ترتیب به 33 و 64 درصد در سال 1382 رسیده است که در سطح 05/. اختلاف معنی داری دارند ((P
محمد قیطوری؛ ناصر انصاری؛ عباسعلی سندگل؛ مسیب حشمتی
دوره 13، شماره 4 ، اسفند 1385، ، صفحه 314-323
چکیده
عوامل متعددی باعث تغییرات منفی در وضعیت کیفی و کمی منابع طبیعی میگردد که به سیر نزولی و تخریب شدید خاک و پوشش گیاهی و در نهایت باعث کاهش درآمد بهره برداران، وقوع سیلابهای مخرب، مهاجرت روستاییان و عشایر به شهر و فقر بهرهبردار منجر میگردد. هدف از اجرای این طرح، شناخت عوامل موثر در تخریب و الویت بندی هر یک، جهت برنامهریزی و کاهش ...
بیشتر
عوامل متعددی باعث تغییرات منفی در وضعیت کیفی و کمی منابع طبیعی میگردد که به سیر نزولی و تخریب شدید خاک و پوشش گیاهی و در نهایت باعث کاهش درآمد بهره برداران، وقوع سیلابهای مخرب، مهاجرت روستاییان و عشایر به شهر و فقر بهرهبردار منجر میگردد. هدف از اجرای این طرح، شناخت عوامل موثر در تخریب و الویت بندی هر یک، جهت برنامهریزی و کاهش روند تخریب در استان کرمانشاه است . به منظور اجرای این تحقیق ابتدا کلیه آمار و اطلاعات مربوط به پوشش گیاهی و نقشه های پایه از گذشته تا حال جمع آوری و مورد بررسی قرار گرفت ،بعد بر اساس تقسیمات آب و هوایی هانری پابو نقشه مناطق رویشی استان کرمانشاه بدست آمد و استان به چهار زیر ناحیه آب و هوایی جنگلهای خشک، نیمه استپی گرم، نیمه استپی سرد و کوههای مرتفع تقسیم گردید و بر مبنای نقشه شناخت مناطق اکولوژیک استان کرمانشاه مناطق الگو (در زیر منطقه جنگلهای خشک دو منطقه بوژان و جوانرود ،در زیر منطقه نیمه استپی گرم منطقه گندمبان، زیر منطقه نیمه استپی سرد منطقه مرکزی سنقر و کلیایی و در زیر منطقه کوههای مرتفع، کوه سیفله پرو تعیین گردیده) روی نقشه مناطق رویشی مشخص شد و در هر منطقه وضعیت پوشش گیاهی منابع طبیعی همراه با مناطق شاهد و آمار مربوط به سالهای گذشته مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت . در مرحله بعد پرسشنامههای کارشناسی، مناطق، روستا یا عشایر و خانوار تکمیل گردید. برای هر منطقه معرف یک پرسشنامه منطقه و حداقل سه پرسشنامه روستا یا عشایر و در هر روستا ده پرسشنامه خانوار (خانوارها به صورت تصادفی انتخاب شده) تکمیل گردید. در نهایت تمامی اطلاعات مربوط به عملیات صحرایی ، پرسشنامه ها و آمارهای جمع آوری شده با استفاده از روش آماری رگرسیون و فراوانی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت وعوامل موثردر تخریب و سهم هر یک در مراتع استان بدست آمد. نتایج بدست آمده نشان داد که در مناطق مرتعی استان، تبدیل کاربری منابع طبیعی ، افزایش تعداد دام و چرای زودرس به ترتیب بیشترین سهم تخریب را به خود اختصاص داده و عواملی مانند نزاع و دعوای قومی و طرح مرتعداری کمترین نقش را در تخریب مراتع ایفا میکنند.
تقی میرحاجی؛ عباسعلی سندگل
دوره 13، شماره 3 ، آذر 1385، ، صفحه 212-221
چکیده
فنولوژی پنج گونه مرتعی Festuca ovina, Koeleria macrantha, Koeleria phleoides, Melica cupani, Melica jacquemontii در ایستگاه تحقیقات مراتع همند آبسرد در 70 کیلومتری شرق تهران در سالهای 82 تا 84 مورد مطالعه قرار گرفت. در این مطالعه از هر گونه تعداد20 پایه انتخاب و در فصل رویش هر هفته یکبار و در فصل غیر فعال هر 15 روز یکبار، از مراحل شروع رویش و رشد رویشی، ظهور ساقه گلدار، ...
بیشتر
فنولوژی پنج گونه مرتعی Festuca ovina, Koeleria macrantha, Koeleria phleoides, Melica cupani, Melica jacquemontii در ایستگاه تحقیقات مراتع همند آبسرد در 70 کیلومتری شرق تهران در سالهای 82 تا 84 مورد مطالعه قرار گرفت. در این مطالعه از هر گونه تعداد20 پایه انتخاب و در فصل رویش هر هفته یکبار و در فصل غیر فعال هر 15 روز یکبار، از مراحل شروع رویش و رشد رویشی، ظهور ساقه گلدار، ظهور خوشه یا سنبله، شیری شدن و بلوغ بذر، ظهور پژمردگی و خواب موقت، رشد مجدد پاییزه و خواب زمستانه یادداشت برداری انجام گرفت. دادههای مربوط به فنولوژی در سه سال جمع آوری و با استفاده از آمار اقلیمی(دما و بارندگی) تفسیر و برای هر مرحله، حرارت تجمعی لازم یا مجموع درجه روزهای رشد(Growth Degree Days) محاسبه شد. هدف از بررسی، شناخت و معرفی پدیدههای مهم فنولوژیکی حهت استفاده در مدیریت چرای دام بر اساس تاریخ وقوع و مجموع درجه حرارت روزهای رشد بود. نتایج نشان داد که زمان شروع و خاتمه رویش در سالهای مختلف متفاوت بوده و این تغییرات تابع شرایط اقلیمی بهویژه درجه حرارت هوا و رطوبت خاک میباشد. کلیه گونههای مورد مطالعه در سالهای خنک و تر دارای دوره فنولوژیکی طولانیتر از سالهای گرم و خشک بودند. اما حرارتهای تجمعی مورد نیاز کلیه مراحل فنولوژی گونهها در سالهای مختلف تقریباٌ یکسان محاسبه شد. همه گونهها در سالهای بررسی از دهه دوم اسفند شروع به رویش نمودند و رشد فعال آنها تا اوایل مرداد ادامه داشت، از آن پس رشد آنها متوقف شد و در پاییز هماهنگ با وقوع بارندگی، اغلب گونهها رشد مجدد داشتند.
محمود خسروی فرد؛ عباسعلی سندگل؛ احمد اکبری نیا
دوره 13، شماره 2 ، شهریور 1385، ، صفحه 94-101
چکیده
حدود 15 درصد از اراضی کشور ایران تحت تأثیر شوری قرار دارند. گونه های جنس آتریپلکس جهت کشت در این گونه اراضی از جایگاه ویژهای بر خوردارند. این تحقیق طی سالهای 1373 تا پایان 1383 به منظور بررسی تاثیر فاصله کاشت و زمان و ارتفاع هرس بر عملکرد علوفه Atriplex canescens در ایستگاه تحقیقات مرتع نودهک استان قزوین در یک طرح آماری کرتهای دوبار خردشده ...
بیشتر
حدود 15 درصد از اراضی کشور ایران تحت تأثیر شوری قرار دارند. گونه های جنس آتریپلکس جهت کشت در این گونه اراضی از جایگاه ویژهای بر خوردارند. این تحقیق طی سالهای 1373 تا پایان 1383 به منظور بررسی تاثیر فاصله کاشت و زمان و ارتفاع هرس بر عملکرد علوفه Atriplex canescens در ایستگاه تحقیقات مرتع نودهک استان قزوین در یک طرح آماری کرتهای دوبار خردشده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد. تیمارهای اصلی فاصله کاشت در سه سطح ،2×2، 4×4 و 6×6 متر، تیمارهای فرعی درجه 1 زمان هرس در سه سطح، هرس هرساله، دو سال و سه سال یکبار و تیمارهای فرعی درجه 2 ارتفاع هرس در پنج سطح ، شاهد(بدون هرس)، هرس کفبر، هرس از ارتفاع 20، 40 و 60 سانتیمتربودند. نتایج نشان داد که فاصله کاشت وهرس بر عملکرد علوفه خشک در سطح احتمال 1 درصد تاثیر معنی داری داشتند. با کاهش تراکم، عملکرد علوفه روند کاهشی داشت. فاصله کاشت 2×2 متر نسبت به فواصل کاشت دیگر با تولیدعلوفه خشک حدود 700 کیلوگرم در سال و در هکتار زیادتر بود. هرس کفبر و هرس از ارتفاع 20 سانتیمتر تفاوت معنیداری از لحاظ عملکرد علوفه خشک با یکدیگر نشان ندادند ، اما علوفه بیشتری در مقایسه با تیمارهای دیگرهرس تولید نمودند. از لحاظ زمان هرس بین هرس هر 3 سال یکبار با سایر تیمارها تفاوت معنی داری وجود داشت و از لحاظ عملکرد علوفه، برتر از تیمارهای هرس هر ساله و هر دو سال یکبار بود. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که در شرایط منطقه مورد آزمایش و مناطق مشابه با رعایت فاصله کاشت 2×2 متر باهرس کف بر معادل 1037 کیلو گرم در هکتار و یا ازارتفاع 20 سانتیمتری بالای گیاه به میزان 817 کیلو گرم در هکتار و در هر 3 سال یکبار ضمن حفظ شادابی گیاه بیشترین عملکرد علوفه خشک حاصل میگردد.
عباسعلی سندگل؛ محمد رضا چایی چی؛ انیس بیانی کلاگری
دوره 13، شماره 1 ، خرداد 1385، ، صفحه 62-68
چکیده
جهت انتخاب یونجههای یکساله پرمحصول برای کشت پاییزه در منطقه دشت گرگان سه گونه یونجه یکساله خارجی شامل Mdicago scutellata ، Medicago truncatula، Medicago littoralis و دوگونه یونجه بومی Medicago orbicularis و Medicago polymorpha در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار برای مدت سه سال در ایستگاه عراقی محله گرگان مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد که بسته ...
بیشتر
جهت انتخاب یونجههای یکساله پرمحصول برای کشت پاییزه در منطقه دشت گرگان سه گونه یونجه یکساله خارجی شامل Mdicago scutellata ، Medicago truncatula، Medicago littoralis و دوگونه یونجه بومی Medicago orbicularis و Medicago polymorpha در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار برای مدت سه سال در ایستگاه عراقی محله گرگان مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد که بسته به نوسان عوامل اقلیمی و نیز خصوصیات ژنتیکی گونهها عملکرد آنها در سالهای مختلف متفاوت بود و در مجموع گونههای حساس به سرما در سالهای با زمستانهای معتدل و پرباران توانستهاند از تولید بیشتری برخوردارشوند. گونههای مقاوم به خشکی و سرما از جمله گونه M. littoralis به رغم نوسان بارندگی و دما از ثبات تولیدی بیشتری برخوردار بود. در مجموع گونه رطوبت پسند و گرمادوست M.scutellata با عملکرد متوسط 2083 کیلوگرم در هکتار بالاترین تولید را به خود اختصاص داد و گونه M.polymorpha با منشاء بومی با عملکرد متوسط 1487 کیلوگرم در مقام دوم قرارگرفت. گونههای M.truncatua با عملکرد 3/1357 کیلوگرم، M.orbicularis با عملکرد 1067 کیلوگرم و M.littoralis با عملکرد 979 کیلوگرم در هکتار در رتبههای بعد قرار گرفتند.